Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ημιυπαίθρια φιέστα
 ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
 
Συνωστιζόμουν ανάμεσα στο εύθυμο πλήθος
κι η ώρα περνούσε
ευχάριστα,θα έλεγε κάποιος αόρατος παρατηρητής
που επειδή δεν θα τον έβλεπα
δεν θα μπορούσε να μου μεταδώσει και την αισιοδοξία του.

και η ώρα περνούσε

θα προλάβαινα άραγε να φθάσω.πριν πέσει η νύχτα?
οι φωνές και τα τραγούδια,δε μ άφηναν ούτε να σκεφτώ
ούτε το χρόνο να υπολογίσω
μιά δυσάρεστη,μονάχα αίσθηση αγωνίας
άφηναν στο σκονισμένο δέρμα μου
θα προλάβω?

Τον άρπαξα απ το μανίκι κι η αηδιαστική υφή του φτηνού μεταξιού,μου μούδιασε τα δάχτυλα

-Βοήθησε με σε παρακαλώ να βγω στο δρόμο...................βιάζομαι
Γύρισε και με κοίταξε...........ήταν βαμμένος κλόουν.όπως άλλωστε οι περισσότεροι
σ εκείνη την ημιυπαίθρια φιέστα
-Γιατί να σου δείξω εγώ το δρόμο με γνωρίζεις?
-Nαι........ίσως και να γνωριζόμαστε,όμως έτσι που μοιάζετε όλοι σήμερα
δεν μπορώ να καταλάβω
-Αν θέλεις να σου δείξω το δρόμο πρέπει κι εσύ να μάθεις να κλείνεις σωστά το ρήμα-
-Μα βέβαια........έτσι που μοιάζουμε όλοι σήμερα,ήθελα να πω

Είχα ξεχάσει άραγε ότι και εγώ φορούσα τα ίδια πολύχρωμα ρούχα?
τα ίδια φουσκωτά παντελόνια
το ίδιο γελοίο καπέλο
είχα ξεχάσει ότι και εγώ είχα βάψει το πρόσωπο μου?
με τα ίδιο κατακόκινο χαμόγελο
με το ίδιο λευκό περίγραμμα στα χείλη
με τα ίδια πιτσιλωτά δάκρυα στα μάγουλα
Η μήπως ήτανε που δεν ήθελα να τα θυμάμαι?






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Vicky mouse
05-02-2013 @ 00:25
Ζούμε το θέατρο του παραλόγου.....
λες να θέλουμε να το θυμόμαστε Κατερίνα;
Μα έλα που δεν ξεχνιέται κιόλας......
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
05-02-2013 @ 00:37
θεατρίνοι


Στήνουμε θέατρα και τα χαλνούμε
όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε
στήνουμε θέατρα και σκηνικά,
αλλά η μοίρα μας πάντα νικά

και τα σαρώνει και μας σαρώνει
και τους θεατρίνους, και το θεατρώνη
υποβολέα και μουσικούς
στους πέντε ανέμους τους βιαστικούς.

Σάρκες, λινάτσες, ξύλα, φτιασίδια,
ρίμες, αισθήματα, πέπλα, στολίδια
μάσκες, λιογέρματα, γόοι και κραυγές
κι επιφωνήματα και χαραυγές

ριγμένα ανάκατα μαζί μ' εμάς
(πες μου πού πάμε; πες μου πού πας;)
πάνω απ΄το δέρμα μας γυμνά τα νεύρα
σαν τις λουρίδες ονάγρου ή ζέβρα

γυμνά κι ανάερα, στεγνά στην κάψα
(πότε μας γέννησαν; πότε μας θάψαν ;)
Και τεντωμένα σαν τις χορδές
μιάς λύρας που ολοένα βουίζει. Δες

και την καρδιά μας ένα σφουγγάρι,
στο δρόμο σέρνεται και στο παζάρι
πίνοντας το αίμα και τη χολή
και του τετράρχη και του ληστή

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ


(Μέση Ανατολή, Αύγουστος ΄43)








elsa98
05-02-2013 @ 00:50
Είχα ξεχάσει άραγε ότι και εγώ φορούσα τα ίδια πολύχρωμα ρούχα?
τα ίδια φουσκωτά παντελόνια
το ίδιο γελοίο καπέλο
είχα ξεχάσει ότι και εγώ είχα βάψει το πρόσωπο μου?
με τα ίδιο κατακόκινο χαμόγελο
με το ίδιο λευκό περίγραμμα στα χείλη
με τα ίδια πιτσιλωτά δάκρυα στα μάγουλα
Η μήπως ήτανε που δεν ήθελα να τα θυμάμαι?

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! αχ βρε Κατερίνα τοσο δυνατή τόσο αισθαντική η γραφή σου ....περνάει κατ ευθειαν στην ψυχή !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! νασαι πάντα καλά ::theos.:: ::hug.:: ::love.::
Celestia
05-02-2013 @ 03:31
Η Κατερινα ΠΑΝΤΑ ΓΡΑΦΕΙ!!!!!!!!!

ΕΛΕΑΝΝΑ
05-02-2013 @ 07:43
::4076.:: καλημέρα κατερίνα ::kiss.::
Αναπάντεχος
05-02-2013 @ 10:10
Στη φιέστα εγώ ήμουν ο κλόουν
πάντα ήμουνα ελόουν
πλύθηκα να δω το πρόσωπο μου
αλλά δεν ήταν το δικό μου
Καλημέρα
σίγουρα δεν είμαι μόνος μου
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
05-02-2013 @ 13:55
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Tabasco
05-02-2013 @ 15:49
Με μπερδευσες λιγο με τον αορατο παρατηρητη.Πως θα σου μετεφερε πως η ωρα περναει ευχαριστα αλλα ταυτοχρονα δεν θα μπορουσε να σου μεταφερει την αισιοδοξια του.Θελω να πω οτι ενιωθες τυψεις που
ενιωθες ωραια(εστω και γελοια ωραια)και αμεσως κατηγορησες εκανες αοριστο και αορατο αυτο σου το συναισθημα.
50 ευρω παρακαλω
Μαυρομαντηλού
05-02-2013 @ 17:38
ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΜΕΝΟΙ
::wink.:: ::rock.:: ::yes.::
scarlet1977
05-02-2013 @ 18:53
Η μήπως ήτανε που δεν ήθελα να τα θυμάμαι?
πολλές φορές κατακρίνουμε τη μασκαράτα
και ξεχνάμε πως κι εμείς οι ίδιοι φοράμε μάσκα
καταπληκτικό Κατερίνα !

Τον άρπαξα απ το μανίκι κι η αηδιαστική υφή του φτηνού μεταξιού,μου μούδιασε τα δάχτυλα
υπέροχη περιγραφή ....σαν να του έπιασα το μανίκι !!!!!
Με τρελαίνει όταν περιγράφεις τόσο ...ρεαλιστικά !



::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
05-02-2013 @ 22:43
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
ierapostolos
05-02-2013 @ 22:53
....Η μήπως ήτανε που δεν ήθελα να τα θυμάμαι ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο