| |
| | Μετακόμιση 2 |  | | |
Θα πάω να μείνω στο μπουρδέλο του πιο αφιλόξενου Δία,
Εκεί που δουλεύει η πιο άσχημη Αφροδίτη, γριά ρυτιδιασμένη πια,
Εκεί που οι Κύκλωπες μαθαίνουν γράμματα από την πιο ανόητη Αθηνά,
γράμματα που συστημένα φέρνει ο νωχελικότερος Ερμής.
Θα πάω να μείνω στο αμόνι του ψυχρότερου Ήφαιστου,
Εκεί που πεθαίνει κάθε μέρα ο πιο φιλήσυχος Άρης,
Εκεί που η Εστία σκοτώνει τα παιδιά της,
και η Δήμητρα βάζει φωτιά στα χρυσαφένια της σπαρτά.
Θα πάω να μείνω στο βυθό του στεγνότερου Ποσειδώνα,
Εκεί που η Ήρα ζητάει συγνώμη από τον Ηρακλή,
Εκεί που ο Πλούτωνας χαρίζει ζωή στους πεθαμένους Σίσυφους,
και ο Απόλλωνας βγάζει φάλτσες νότες με την πανάκριβη λύρα του.
Θα παω να πέσω στα Τάρταρα του χαμηλότερου Ολύμπου,
Εκεί που ο Κρόνος έχει χτίσει το ορφανοτροφείο του,
Το εστιατόριο που ποτέ δε θα τον αφήσει νηστικό,
γιατί πάντα ο Αγαμέμνονας θα ξεκινάει πόλεμο για έναν κερατωμένο αδερφό.
Θα πάω να μείνω στη νύχτα του πιο υπάκουου Φαέθοντα,
Εκεί που ο Μινώταυρος κατασπαράζει το Θησέα,
Εκεί που ο Δούρειος Ίππος δεν περνά τα ηλίθια τείχη της Τροίας,
κι ο Προμηθέας δεν καταφέρνει ποτέ να ρουφιανέψει τους θεούς στους ανθρώπους.
Θα πάω να μείνω στα δάση της αιώνιας σκιάς,
Εκεί που οι παρθένες Νύμφες ξελογιάζουν ανυπεράσπιστους ζιγκολό,
Εκεί που ο νηφάλιος Διόνυσος κερνάει το κρασί του νοθευμένο πια,
και οι Ερινύες έχουν μάθει να συγχωρούν ακόμη και τους πιο αθώους εγκληματίες, ακόμη κι εμένα.
Θα πάω να μείνω στην άγονη χώρα των λωτοφάγων,
Εκεί που οι αναμνήσεις μου θα γίνουν όνειρα της Σκύλας και της Χάρυβδης,
Εκεί που η Κίρκη μεταμορφώνει τα γουρούνια της σε ανθρώπους,
και οι Σειρήνες, μουγκές πια, τραγουδούν μα δε με φέρνουν κοντά στη μακρινή τους πατρίδα.
Θα πάω να μείνω στους αστραφτερούς στάβλους του βασιλιά Αυγεία,
Εκεί που η αγανακτισμένη Πηνελόπη έχει ρίξει στο κρεβάτι της όλους τους μνηστήρες,
Εκεί που ο Ηρακλής δεν μπόρεσε να πάρει τα μήλα των Εσπερίδων,
και η στοργική Μήδεια αρραβωνιάζει τα παιδιά της με το Χάος.
Θα πάω να μείνω, όπου με πάει το Χρυσόμαλλο Δέρας,
Εκεί που ο Ίκαρος δεν καίει τα φτερά του,
Εκεί που ο Νηρέας πνίγει τη Θέτιδα σε κάθε τρικυμία,
κι ο Σάτυρος γίνεται καλόγερος σε μοναστήρι του Σατανά.
Θα πάω να μείνω στο πιο σικέ μαντείο των Δελφών,
Εκεί που η μαστουρωμένη Πυθία λέει αυτά που θέλω να ακούσω, για δυο χαπάκια LSD,
Εκεί που ο μάντης Κάλχας δε σηκώνει το μαχαίρι του πάνω από το λαιμό της Ιφιγένειας,
και οι ψεύτικοι ναοί των ανθρώπινων Θεών γκρεμίζονται σαν κεφάλι ελαφιού που πέφτει από το ματωμένο με ψυχές πληγωμένων βωμό.
Θα πάω να μείνω εκεί που η αγάπη δεν εξαρτάται από το παρελθόν των αστεριών,
Εκεί που η συνήθεια δεν είναι θάνατος οριστικός, βέβαιος και αναπόφευκτος,
Εκεί που ο θάνατος δεν είναι μέλλον, αποτέλεσμα της ίδιας της ζωής,
και το μέλλον δεν είναι συνήθεια, καθημερινότητα και πρόβεψη των αστρολόγων, των γιων του Νοστράδαμου.
Θα πάω να μείνω εκεί που η τύχη είναι με το μέρος μου,
Εκεί που οι συνωμοσίες του σύμπαντος γίνονται για καλό δικό μου,
Εκεί που η μιζέρια των «θέλω» μας καταστρέφεται από την απλοχεριά του γραμμένου,
και τα σύννεφα γεμίζουν το δικό μου ουρανό, μονάχα όταν διψάω.
Αύγουστος-Σεπτέμβριος 2003, Χαλκιδική
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Τα τραγουδάκια σου, τί κάνουνε...; | | | |
|
kallia
10-02-2013 @ 09:26 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΕΛΕΑΝΝΑ
10-02-2013 @ 11:43 | να ρθω; ::rol.:: άριστο ::up.:: | | Μαυρομαντηλού
10-02-2013 @ 17:58 | Θα πάω να μείνω εκεί που η τύχη είναι με το μέρος μου,
Εκεί που οι συνωμοσίες του σύμπαντος γίνονται για καλό δικό μου,
Εκεί που η μιζέρια των «θέλω» μας καταστρέφεται από την απλοχεριά του γραμμένου,
και τα σύννεφα γεμίζουν το δικό μου ουρανό, μονάχα όταν διψάω.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΖΗΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΘΕΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΜΥΘΟΥΣ ΠΑΛΙΟΥΣ, Ή ΝΕΩΤΕΡΟΥΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΑΛΛΩΝ.......
ΖΗΣΕ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ''ΔΙΚΑΙΟ''!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕΣ ΣΕ ΜΑΣ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΘΕΣΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
| | Cerberus
10-02-2013 @ 19:23 | Όσοι πιστοί.... ::yes.::
Σε τελική ανάλυση, όλοι αυτοί οι κόσμοι μέσα μας βρίσκονται... | | scarlet1977
10-02-2013 @ 23:02 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΟΛΟ
Θα πάω να μείνω στα δάση της αιώνιας σκιάς,
Εκεί που οι παρθένες Νύμφες ξελογιάζουν ανυπεράσπιστους ζιγκολό,
Εκεί που ο νηφάλιος Διόνυσος κερνάει το κρασί του νοθευμένο πια,
και οι Ερινύες έχουν μάθει να συγχωρούν ακόμη και τους πιο αθώους εγκληματίες, ακόμη κι εμένα.
Θα πάω να μείνω στην άγονη χώρα των λωτοφάγων,
Εκεί που οι αναμνήσεις μου θα γίνουν όνειρα της Σκύλας και της Χάρυβδης,
Εκεί που η Κίρκη μεταμορφώνει τα γουρούνια της σε ανθρώπους,
και οι Σειρήνες, μουγκές πια, τραγουδούν μα δε με φέρνουν κοντά στη μακρινή τους πατρίδα.
Θα πάω να μείνω στους αστραφτερούς στάβλους του βασιλιά Αυγεία,
Εκεί που η αγανακτισμένη Πηνελόπη έχει ρίξει στο κρεβάτι της όλους τους μνηστήρες,
Εκεί που ο Ηρακλής δεν μπόρεσε να πάρει τα μήλα των Εσπερίδων,
και η στοργική Μήδεια αρραβωνιάζει τα παιδιά της με το Χάος.
Ξεχωρίζω αυτά τα σημεία που τα θεωρώ κορυφαία
μα τί οίστρο βρε παιδί μου ήταν αυτό !
ζηλευω τέτεοιες εμπνευσεις....!!!!!
τωρα για να το σοβαρεψουμε ...
τί ζώδιο είσαι ?
σίγουρα κάποιο που επηρεάζεται απο την επέλαση του Κρόνου ....
ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΩ !!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Vicky mouse
10-02-2013 @ 23:48 | ενδιαφέρουσα τοποθεσία......να μάθω που βρίσκεται ......για να αποφύγω να περάσω........ ::razz2.::
πλάκα κάνω κι εγώ.....πάρα πολύ καλό.... ::theos.:: ::theos.:: | | Cerberus
11-02-2013 @ 00:08 | Η Χαλκιδική στα τέλη καλοκαιριού πάντα προσφέρεται για εσωτερικές αναζητήσεις... κάποιες χρονιές (βλ. 2003) ακόμα περισσότερο... ::wink.::
Δεν ξέρω που βρισκόταν ο Κρόνος μου εκείνη την περίοδο, αλλά αν βοηθάει την επόμενη Δευτέρα θα προσθέσω άλλο ένα χρόνο στο λογαριασμό... ::whist.::
Σας ευχαριστώ και πάλι για τα όμορφα σχόλιά σας... | | scarlet1977
11-02-2013 @ 00:18 | ωστε ιχθυς.....
::5412.::
| | Cerberus
11-02-2013 @ 00:35 | Δευτέρα 18... τελευταία του Υδροχόου... | | scarlet1977
11-02-2013 @ 00:38 | Ουπς.....
φάνηκε λοιπόν πως είμαι άσχετη απο ζώδια ....
Θα πάω να μείνω εκεί που η αγάπη δεν εξαρτάται από το παρελθόν των αστεριών,
Εκεί που η συνήθεια δεν είναι θάνατος οριστικός, βέβαιος και αναπόφευκτος,
Εκεί που ο θάνατος δεν είναι μέλλον, αποτέλεσμα της ίδιας της ζωής,
και το μέλλον δεν είναι συνήθεια, καθημερινότητα και πρόβεψη των αστρολόγων, των γιων του Νοστράδαμου.
υπέροχο πραγματικά
το ξαναδιαβάζω ....
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
