| |
| | Για σένα |  | | |
Oι μαύρες μπλούζες που φορώ
μυρίζουν κάτι απ` τον Παράδεισο
απ` τ` άγγιγμά σου το μοναδικό
μωβ τριαντάφυλλο κρατώ
και στο χαρίζω,
δεν μπορώ να σταματήσω
εσένα να κοιτώ,
τις στιγμές μας δεν χωρίζω,
θέλω την αύρα σου να νιώθω
κάθε στιγμή, κάθε λεπτό
να κλέβω απ` τη ζωή σου
το απαγορευμένο μήλο
και να σου δίνω ολόψυχα
κομμάτι την ψυχή μου,
τα πάντα μου για σενανε,
για σένα τα κρατούσα
ώσπου να σε γνωρίσω
ώσπου να φανταστώ
τα χείλη σου να λεν
το όνομά μου,
για σένα
δεν φοβάμαι μη πονέσω
δεν φοβάμαι μήπως πέσω
ξανά θα σηκωθώ.
Να ξυπνώ και να σου λέω
Καλημέρα
το γυμνό κορμί σου απ` το όνειρο
που έβλεπα να πλέκω
μ` όλα τα χρώματα που έχω
μες στου κορμιού την ζεστασιά
τα χείλη άχρηστα, κρύα τα χέρια
να σ` αγγίζω δεν θα φτάνω
μήπως και χαλάσω κάτι
απ` την ομορφιά σου
-μορφή ονειρική-
που κανείς ποτέ
δεν είχε φανταστεί.
Δεν μπορώ να συγκριθώ μαζί σου
τρέμω στη σκέψη
πως θα σταματήσεις κάποια μέρα
να περνάς απ` την ζωή μου
πως κάποτε μπορεί
να μην είμαι πια δική σου
κι εύχομαι στα μάτια σου
τ` αγαπημένα, να είμαι η ζωή σου
κι όμως περαστική απο εκεί
κοιτάζω τος περαστικούς
ν` αναπνέουν τον αέρα που σκορπάς,
το άρωμά σου θέλω να κρατήσω
ανάμεσα στο στόμα μου
να το φιλήσω
και να το φιλώ κάθε φορά
που θα σαι μακριά.
Aνησυχώ μήπως και σε πονέσω
στ` αλήθεια δεν έχω άλλο τρόπο
ν` αγαπώ, να ανεβαίνω
και να σ` ανεβάζω πιο ψηλά
κι απο τον ουρανό.
Σε ποθώ, σε μισώ, σ` αγαπώ
κι αυτό είναι το ένα
απ` την δική σου την πλευρά
φτερό
που σου χω δώσει να πετάς.
Το σύννεφο που έχω ερωτευτεί
μπορώ και θέλω
στα πόδια σου εμπρός
να πάω να κατεβάσω
να το θυσιάσω στο βωμό σου
κι είναι αδύνατον εδώ
να σταματήσω,
είναι αδύνατον να φανταστώ
πως θα ρθει μια στιγμή
που ίσως πια να μην μπορώ
για σένανε να γράψω
παραμύθι παιδικό
για σένανε να φανταστώ,
να ψιθυρίσω
να μην ξέρω που θα βρίσκεσαι
που θα βρίσκομαι εγώ.
Στα χάδια σου και στα φιλιά
απαλά επάνω περπατάω
όσο πιο απαλά μπορώ πατάω
και μαγεύω τον άνεμο,
διατάζω τον ήλιο,
παρακαλώ τον Θεό
τα μάτια μου ξανά
να μην τα κλείσει,
τα μαύρα μου γυαλιά
που δεν μ` αφήνουνε να δω
να εξαφανίσει
κι όλα πεντακάθαρα
εγώ να τα ορίζω
κι εσύ μονάχα την ψυχή
και το κορμί μου
να ποθείς, να μισείς και ν` αγαπάς
τα μάτια σου αλλού
να μην γυρνάς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | αφού οι ρόδες γυρίζουν και τα φώτα περνάνε τότε πες μου γιατί πουθενά δε μας πάνε? | | | |
|
Γιώργος_Κ
23-01-2006 | :( ...δε ξέρω για ποιόν τυχερό άνθρωπο έγραψες αυτό το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ, αλλά νιώθω τόσο μικρός και τιποτένιος απέναντί του, ύστερα απο αυτά που διάβασα...κλαίω γοερά αυτή τη στιγμή, γιατί κατάφερες να με συγκινήσεις σφόδρα...:) | | Γιώργος_Κ
23-01-2006 | Κορυφαίοι στίχοι οι εξής: "Στα χάδια σου και στα φιλιά, απαλά επάνω περπατάω, όσο πιο απαλά πατάω, και μαγεύω τον άνεμο..."!! ...είσαι Θεά... | | faidra
23-01-2006 | S eyxaristw mesa ap thn kardia mou gia 2 logous 1.pou to diavases olo, an kai megalo kai 2 gia ta omorfa sou logia..shmainei polla gia mena. | | Γιώργος_Κ
23-01-2006 | Έρχομαι αμέσως...μόνο πρώτα θα σου αφιερώσω αυτό το υπέροχο τραγούδι, κι αυτό σημαίνει πολλά για μένα: http://www.stixoi.info/view_lyrics.php?song_id=6307&sorting=singer | | Αστεροτρόπιο (Jeny)
23-01-2006 | Μακρύ σαν την καρδιά μας! όμορφο πολύ! | | MARGARITA
23-01-2006 | Εξομολόγηση ....όμορφο Φαίδρα!!!!!!!!!!!!!! | | Γιώργος_Κ
23-01-2006 | Τι αριστούργημα είναι αυτό, το διαβάζω πάλι και πάλι και συνέχεια δακρύζω....:( | | anthrakoryxos
23-01-2006 | Ξεχειλίζει συναισθήματα! | | Αποίητος
23-01-2006 | Υπεροχο!! | | ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
23-01-2006 | ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ !!!!!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
