| Αχ και να ταν καλοκαίρι
τα χείλη μου να καιγε η αλμύρα
της θάλασσας εκείνης που
μέσα στα σπλάχνα της γεννήθηκε
η ψυχή μου
αχ και να σε συναντούσα
στο μέρος εκείνο
όπου ο ήλιος ερωτεύεται τη βροχή
κι η ποίηση αγκαλιάζει το χώμα
αχ σε συναντούσα μια φορά εκεί...
Να βλεπα τον ήλιο τ' ουρανού μου
ν' ανατέλλει στα μάτια σου
και τα χρώματα τ' ανέμου
να σιγοτραγουδούν για σένα
τραγούδια που κανείς ποτέ
δε γνώρισε....
Το χέρι θα σου κρατούσα σφιχτά
στην άμμο θα τρέχαμε σαν μικρά
παιδιά
κι η θάλασσά μου η όμορφη
θα γνώριζε
τον άγγελο που η ευχή της
τον έφερε τόσο απροσδόκητα
στη ζωή μου
η θάλασσα που ξέρει κάθε μου βήμα
κάθε μου θλίψη και κάθε χαρά
η θάλασσα μου.
Αχ και να ερχόσουν μια φορά
στον παράδεισό μου να με βρεις
θα χα ένα παλάτι στολισμένο με κοχύλια
για να σου χαρίσω
κι εσύ , θα γινόσουν ο πρίγκιπας μου
κανένα παραμύθι δε θα μπορούσε
να είναι πιο όμορφο από εκείνη τη στιγμή
αχ και να ερχόσουν στον παράδεισο να με δεις
στην αμμουδιά να ξαπλώναμε , ο ένας δίπλα στον άλλον
να έβλεπα την τελευταία αχτίδα του ήλιου , να σου χαϊδεύει
τα μαλλιά
και μες τη σιγαλιά να ακούω την καρδιά σου χτυπά
την καρδιά που τόσο αγαπώ να νιώσω ότι μ' αγαπά
λίγο κι αυτή
κι ας μη μ' αγαπάς καθόλου εσύ.
Νότα που βγαίνει από μια ξεχασμένη κιθάρα
θα γίνω , στο μυαλό σου για πάντα
να μείνω
καλοκαίρι μου γλυκό , όνειρό μου μακρινό...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|