| Ένα πλάσμα με ξανθιά, πολύ μακριά μαλλιά
έγειρε και με φίλησε με λαγνεία
μες στην αστροφώτιστη νύχτα
ενώ κοιτάζαμε τα πλοία να σαλπάρουν...
Ήταν ζεστή, το κορμάκι της έκαιγε
το φιλί της δυνατό
τα μάτια της αστέρια από το πιο γλυκό Σύμπαν
τα λόγια της ανθρώπινα, όμορφα!..
Πέρασε καιρός
την ξαναβρήκα τυχαία
οι μνήμες ξύπνησαν...
Να 'σαι καλά
και να με θυμάσαι λίγο...
Να βρεις το δρόμο που ποθείς!..
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|