| |
Μια βραδια καλοκαιριου σε γνωρισα
ηταν θυμαμαι Αυγουστος που απο τον εαυτο μου χωρισα
κατι μου ελεγε πως θα ησουν αλλη μια πληγη
μα ποτε δε σκεφτηκα να φυγω στη στιγμη
Σ ακολουθησα παντου σου χαρισα την καρδια μου
με σκορπιζες μα εγω ειμαι εδω σου φωναζα γλυκια μου
Ξενα χαδια εβλεπα να ψαχνεις και να αγγιζεις
Σημαδια στην ψυχη εσυ να σχηματιζεις
Μου παν φυγε μακρια μα εγω ποτε δεν ακουσα
ειπα την αγαπω θα ειναι δικια μου ωσπου το μυαλο κρυφακουσα
Σαν αστραπη περασανε ολα οσα εκανα για εσενα
κι ειπα για κοιτα πως καταντησα εμενα
Δεν μου αξιζε να ακουω πως σε πνιγω
εγω που για σενα στα ακρα καταληγω
Σ αφησα να πας μακρια ελευθερη να πεταξεις
και σου πα ομως προσεχε μην τυχον αποφαση κι αλλαξεις
Εγω για σενα εγινα ενα με το χωμα
να σε σηκωσω ηθελα κι ειχα δυναμη ακομα
μα δεν αξιζες τον κοπο ησουν ενα αγκαθι
μεινε εκει στο παρελθον σαν ενα απο τα αμετρητα μου λαθη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
