| |
Κλεμμένοι όρκοι
Σεπτέμβρη μήνα στάθηκα μπροστά στο λάβαρο σου
ακίνητος τον όρκο μου να δώσω
Το βλέμμα μου στο πουθενά ,το χέρι σήκωσα ψηλά
και την φωνή μου ύψωσα χωρίς να μετανιώσω.
Μέσα σε άρβυλα στενά τα πόδια μου πρησμένα
και σε στολή παράταιρη, γαλόνια δανεισμένα
Τα όνειρα μου εύκολα μικρά και μετρημένα
τα θέλω των ανθρώπων μου εκπλήρωνα ένα ένα.
Στων ήχων σου το πρόσταγμα συντόνιζα το βήμα
στους μύθους σου χανόμουνα στων κάμπων σου τα κρίνα
Τα χρόνια που σου χρώσταγα τα μέτρησα στο χιόνι
τα χρόνια που μου δάνεισες το κρύο να με ζώνει.
Μαιτρέσα μου ηλιοπρόσεχτη
σε φύλαγα τα βράδια.
Δικιάς μου γης προσκύνημα
με πούλησες στα ζάρια.
Πες μου τους όρκους που ζητάς
σε ποιον να τους χρεώσω
Και όταν την πύλη θα διαβώ εγώ ο ανάξιος φρουρός
Στου όπλου μου τον ήχο θα τελειώσω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
