| |
Το ρολόι 1 και κάτι και εγω δεν κλείνω μάτι...
κάτι δεν μ αφήνει να μπω στου μορφέα το παλάτι...
το μυαλό γυρνάει και πνίγεται στις σκέψεις...
τι σκατα παίζει με τις ανθρώπινες σχέσεις...
φίλοι δίνουν τα πάντα και χάνονται σε λίγο...
ξαφνικά αλλάζουν ολα όσα συμβαίνουν γύρο...
η ζήλεια ο εχθρός και όλοι πέφτουν στην παγίδα...
κανείς τους δεν μιλάει με τα μάτια μου το είδα...
2 και κάτι σκαλωνω και σηκώνομαι απ το κρεβάτι...
περνάω στο σαλόνι και κάθομαι στο πατάκι...
στο παράθυρο αντικρίζω ενα όμορφο αγγελάκι...
κι ευθύς αναρωτιέμαι τι είν έρωτας και τι αγάπη..
τι κρατάει για πάντα και τι σβήνει με το χρόνο...
ποιο απ τα δύο αν χάσεις αφήνει ποιο μεγάλο πόνο....
ποιο τυφλώνει ποιο πολύ και αν υπάρχουνε στ αληθεία...
και για πόσο οι άνθρωποι θα τα πετάνε στα σκουπίδια...
η ώρα 3 και τικ τακ αλλα 12 χτυπήματα...
όσο περνά η ώρα σκέφτομαι τα συναισθηματα...
ποιός κρίνει πως θα τα εκφράσεις και γιατί ίσως να τα κρύβεις....
κι αν δεν ξέρεις να τα δείχνεις μόνος θα πρεπει να μείνεις....
πως μπορείς να τα διαβάσεις από κάποιον που τα έχει...
και ποσά άραγε μια καρδιά όλα μαζί τ αντέχει...
θεωρείσαι ευαίσθητος η μήπως ανασφαλείς...
ότι θα πουν τα μάτια δεν μπορείς να τ' αρνηθείς...
έφτασε τέσσερις και κατι και κυλά το πρώτο δάκρυ....
οι κακοί μου δαίμονες μέσα μου κάνουν πάρτυ...
επέστρεψα στο κρεβάτι έβαλα τα ακουστικά μου...
μήπως και φύγουν μακριά τα ύπουλα τα πνευματα μου...
και δείχνει πέντε κι ακόμα στριφογυρνάω στο στρώμα...
πεταγωμε και παίρνω χαρτί μολύβι και μια γόμα...
να ξέσπασω με τον μόνο τρόπο που έχει απομείνει...
τελιώνω το κουπλέ και ο θυμός μου σβήνει...
τα μάτια μου κλείνω και τώρα υπάρχει μόνο σκοτάδι....
κατάφερα να νικήσω άλλο ένα δύσκολό βράδυ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
