| |
παθιαζόμουν πάντα με ένα τσαι του βουνού
ειδικά αν δεν το έπινα στην ώρα του ζεστό
μωρέ σαν να χα στόκο πα στα άκρα του μυαλού
το φανταζομουνα παμπάλαιο κρασί απ'το καλό
θα μου μαλάκωνε τα σωθικά
θα μου διορθωνε τις αρρυθμίες
θα με νάρκωνε γλυκά και φυσικά
θα μου παρέδιδε μαγεία κι αλχημίες
Παθιαζόμουν πάντα με μια ασπρόμαυρη εικόνα
ειδικά αν δεν φαινόταν καθαρά ουτε η κορνίζα της
μωρέ σαν να χα φιαλομπούκαλα στις φλέβες μου γκαζόνια
ακολουθούσα στην ομίχλη για να δω τη Λίζα της
θα μου καθάριζε τα βλέφαρα
θα μου κυμάτιζε το νου μου
εγώ απ'τη λόξα μου υπέφερα
που ταν αγκαθι του κορμιού μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
