| |
Βγήκε το νέο φεγγάρι απο νωρίς
αρχίζει η νύχτα της γιορτής
κάτι δείχνει για απόψε ο καιρός
ας είναι πιά και το σκοτάδι βοηθός
Κοιτάχτε μύστες,των μύθων ποιητές
ξηλώσαμε τα κάγκελα βάλαμε και φωτιές
μας στράβωσε βεβαίως λίγο η κορονα
κλαίει το νησί κλαίει κι η Βαβυλώνα
Μα τώρα χτυπάνε ,ακούστε οι καμπάνες
με νταούλια και βιολία φτάνουν οι τσιγγάνες
μύρια γαρούφαλλα άλικα σπαρμένα
ρόδα λευκά,κατάλευκα απλωμένα
Κόβουμε το σκοτάδι εδώ κι εκεί
χορεύουμε ώσπου να βγεί η ψυχή
θνητοί κι εμείς στη βιοπάλη
καλοί ,κακοί στου στίχου την κραιπάλη
Στίχοι πολλοί λοιπόν απόψε ας γραφτούνε
τραγούδια πολλά,καλά ας ειπωθούνε
έτσι θα εξηγιέται τούτη η βραδιά
θέλει ακόμα η μαγεύτρα η δουλειά
Παλιά μου αγάπη
Μάταια ψάχνω απο σένα παλιά αγάπη να ξεφύγω
Κι αν σπάνια δραπετεύω και τρελλά φτερά ανοίγω
Με κυνηγούν ανήσυχες οι θύμησες του χθές
Κι αξήγητες με πνίγουν τυψεις κι ενοχές.
Στη λήθη απεγνωσμένα καταφύγιο ζητώ
Μα η εικόνα σου μου πλημμυρίζει το μυαλό
Βαθύ θυμό η παγερή ματιά σου κρύβει
Κι αμίλειχτη αδιάκοπα με κρίνει.
Φόβο νιώθω ασήκωτο,βάρος στα στήθη μου φριχτό
Κλαίω,πονώ μα πάλι σε σέ σκυφτός ξαναγυρνώ.
Ολη στη σκέψη σου ξοδεύεται η πνοή μου
Κι ανήξερα σου αργοπεθαίνω μες στη πικρή ζωή μου.
Βούττημαν ήλιου
Ἄρκον πὢν νὰ με παίρνουσιν οἱ τέσσερεις τζι ἐμέναν
Μὲς τζ'είν τὴν ἀνακατωσ'ιὰν
Ἔλα τζι ἐσοὺ στὴν ἐκκλησ'ιὰν
Μὲν ἀντραπῆς κανέναν.
Ἀγάπουσ σε ἔξω ψυσῆς τζι ἒν νὰ σὲ καταχνώσουν·
Ἂν εἶσαι κόρη σπλαχνιτζ´ὴ
Μὲν περαρκήσης, ἔρκου τζ'εῖ
Πριχοῦ νὰ μὲ λουκκώσουν
Τοὺς ζωντανοὺς ἒν πὤχουσιν μάσ'ην τζι ὲν τοὺς χωνεύκουν,
Τοὺς πεθαμμένους συχχωροῦν·
Ἒν φούχτα χῶμαν τζι ὲν μποροῦν,
Κόρη, νὰ τοῦς παιδεύκουν.
Ππέφτει τους πκιὸν μακάριση τζιαὶ ψυσικὸν δϊοῦσιν
Γιατὶ ποὺ τὸν ψεματινὸν
Πηαίννουν στὸν ἀληθινὸν
Κόσμον, τζι ἒν νὰ κριθοῦσιν.
Ἂν μὲν μοῦ κάμουν κόλλυφα στὲς τρεῖς, μὲ σαραντάριν
Μήτε στὸν χρόνον λουτουρκάν,
Πάρουμου γιὰ παρηορκὰν
Κάμε μου τούν τὴν χάριν.
Βούττημαν ἥλιου τζι ὕστερις τέλεια πὢν να σιγράση
Τζιαὶ πὢν ν'ἀδκειάσουν τὰ στενὰ
Πὼν ἔσ'ει πλάσμαν νὰ περνᾶ
Γιὰ νὰ σὲ ξιφαράση,
Ἔλα τζιαὶ'σοὺ στὸ μνῆμαν μου τζιαὶ μὲσ'τὸν μπότην ἅψε
Ἁϊταφίτικον τζ'ερὶν
Κάπνισε, κόρη, νακκουρίν
Νομάτισ'με τζιαὶ κλάψε.
--- Δημήτρης Θ. Λιπέρτης,
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
