Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η τύχη
 
Ενδεχομένως και να το γνώριζα
ό,τι κρατάς απ’ τα μαλλιά πως σε εκδικείται με τα νύχια
κι όμως
εκείνο το βράδυ το κατηφόρισα
με ένα χαμόγελο πλατύ σαν ήλιο.
Η ιστορία –ένα κορίτσι με τα μάτια κλειστά
και με τη φούστα της μονίμως ανασηκωμένη-
έδινε ραντεβού
το ένα πίσω απ’ τ’άλλο.
Καμώματα – έλεγα- της εποχής
κι ώσπου να φτάσω
δυο αιώνες δρόμος όλη κι όλη
η αναγέννηση απ’ τον μεσαίωνα.
Στο παιδικό μου δωμάτιο είχα ξεχάσει έναν καθρέφτη
-τώρα που ψήλωσα με ξέχασε κι αυτός -
οι ανέγγιχτες κούκλες , τα μικρά αυτοσχέδια καραβάκια
το κρεβάτι μου θάλασσα
γι’ αυτό και ταξίδευα τα βράδια.
Έσκαβα
μικρές- μικρές λακουβίτσες
ίσαμε το μπόι μου τότε
τώρα που μεγάλωσα σκόνταψα
στις περασμένες μου εμβαθύνσεις.
Κι ήσουνα κάπου που δεν ήξερα πού
συνέχιζα να σκάβω:
Τα κειμήλια ήταν πάντοτε ένας τρόπος σπουδαίος
να θυμάμαι τις νίκες μου.
Κανένα δεν είχα.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Φαντασίας
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
**Ηώς**
18-02-2013 @ 23:57
::hug.:: ομορφιά!!!!!!!!
ΑΝΤΗΣ
19-02-2013 @ 08:39
υπεροχο
Ενιπεύς
19-02-2013 @ 09:28
Είναι πραγματικά συγκλονιστική η αυτοβιογραφική σου αυτή αφήγηση. Τα μάτια μου έτρεχαν εκούσια βιαστικά στο παρακάτω, μέχρι το τέλος.
Ένα πραγματικό δώρο για όλους όσους σε διάβασαν σήμερα..
pennastregata
19-02-2013 @ 19:59
Όμορφα μας ταξίδεψες στου είναι σου τα βάθη,
με θύμισες αισθαντικές, με όνειρα και πάθη... ::hug.::
Vicky mouse
19-02-2013 @ 22:32
Έσκαβα
μικρές- μικρές λακουβίτσες
ίσαμε το μπόι μου τότε
τώρα που μεγάλωσα σκόνταψα
στις περασμένες μου εμβαθύνσεις..................
ε τι να σχολιάσω τώρα;;;;;;;;;;;;; ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο