| |
| | Γυμνος |  | | | Ad Astra per Aspera | | |
ώσπου μια νύχτα σ'άφησα να περιπλανηθείς,
σε κάτι στίχους δικούς μου.
δε στάθηκα ποτέ,
τόσο γυμνός μπροστά σου
Μια φορά μου ΄πες, πως σε στηρίζω, μα μόνο σ'αυτά που με συμφέρουν. Δεν το ξέχασα ποτέ. Δεν θα γίνεται πάντα το δικό μου, το ξέρω, κάποτε θα χρειαστεί να κάνω μια υπερβολή, να γκρεμιστώ γι'αυτό που θες. Είναι ένας άλλος τρόπος να λέω σ'αγαπώ. Το Αντίο, ήταν ό,τι πιο δύσκολο μπορούσα να κάνω για σένα. Το πιο ακριβό δώρο. Ελπίζω να 'ταν αρκετό για να σου αποδείξω, πως είχες άδικο, εκείνη τη φορά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Πάρε το αίμα μου και κάνε το μελάνι | | | |
|
konmark
19-02-2013 @ 22:03 | ώσπου μια νύχτα σ'άφησα να περιπλανηθείς,
σε κάτι στίχους δικούς μου.
δε στάθηκα ποτέ μπροστά σου
τόσο γυμνός ::1255.::
::up.:: ::up.:: ::up.:: μεγάλη αλήθεια | | **Ηώς**
19-02-2013 @ 22:36 | Το Αντίο, ήταν ό,τι πιο δύσκολο μπορούσα να κάνω για σένα........... ::hug.:: | | scarlet1977
19-02-2013 @ 22:42 | δε στάθηκα ποτέ μπροστά σου
τόσο γυμνός
::rock.::
πράγματι ! | | barboutsala
20-02-2013 @ 11:40 | πριν τις 7; ποτέ! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
