| Δραπέτης απ΄τη φυλακή
κι απ΄τα δεινά του κόσμου
είν΄ένας παπαγάλος
συμπαίκτης, σύντροφός μου.
Στην κορφή μιας χαζής κεραίας
πάνω στο μολυβί ανάθεμα
τσιμεντούπολης μοιραίας
στέκετ΄ο παπαγάλος.
Η σκόνη γίνεται χρυσή
τ΄αγκάθια μου χρυσάνθεμα,
παύει η καρδιά μου να μισεί
ότι αγαπά ο άλλος.
Διαδρομή που άξαφνα μικραίνει
κι αισθήσεις που εντείνονται
τόσους κόμπους στο χτένι
τρώει ο παπαγάλος.
Κάθε μας μέρα στη ζωή
αφράτο προσκεφάλι
θά΄ταν αν έρθουν κάποτε
χιλιάδες παπαγάλοι.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|