...αν δεις άντρα να ποτίζει γλάστρες στο μπαλκόνι τότε τα φυτά μάλλον καπνίζονται...
Με μια κλεμμένη παιδικότητα στα χέρια
και μια οργή που ξεχειλίζει στη ματιά
περνώ θλιμμένα της ζωής μου μεσημέρια
και περιμένω να φουντώσει η φωτιά.
Αυτή η φωτιά που θα περάσει και θα κάψει
ελπίδες, όνειρα, το μέλλον μιας ζωής
γι' αυτό ποτέ κανένας δεν θα γράψει
κι ούτε θα αφήσει ποτέ δάκρυα κανείς.
Αλίκες, άλικες, σε μια χώρα τραυμάτων
πόρνες των δρόμων για μια δόση ανεμελιάς
εύχαρεις μόνο στις γραμμές των ποιημάτων
θύματα Αλίκες δίχως κάν, κλαδί ελιάς