Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σε αιώνιο κελί
 
Είναι ήδη χαράματα...
στα χαλάσματα
κοντεύει ο δρόμος

στου κόσμου το κέντρο...
το δέντρο
που ανθίζει η μούχλα

Ο άνθρωπος με σχισμένα τα ρούχα
πού' χα
δει να μαζεύει σκουπίδια

κατεβαίνει με ορθό το κεφάλι
και οι άλλοι
του χτυπάν παλαμάκια।

Μια φωνή τους μιλά δυνατά...
μακριά
όμως αυτοί, δεν ακούνε

απομένει πνιχτό αναφιλητό
και στα δυο
την ανάσα του κόβει!

Μένει εν τέλει με μένα
και ραμμένα
της καρδιάς του τα φύλλα

στις παλάμες λίγο κόκκινο αίμα
κι ένα στέμμα
στο χώμα!

Τα χείλη δεν μπορούν να γελάσουν
να κεράσουν
δυο φιλιά δεν μπορούν!

Στο περήφανο μάτι
μ' ένα άτι
η απόγνωση ψάχνει να μπει...

να θρονιάσει εκεί
και εκεί
να χρονίσει

και μαζί της η λήθη
που τα πλήθη
κρατά σε αιώνιο κελί!


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Nikitas...
22-02-2013 @ 15:13
Πολύ δυνατό Βασίλη!
mipezia
22-02-2013 @ 17:38
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
22-02-2013 @ 17:39
Τα χείλη δεν μπορούν να γελάσουν
να κεράσουν
δυο φιλιά δεν μπορούν!

Στο περήφανο μάτι
μ' ένα άτι
η απόγνωση ψάχνει να μπει...
.........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Υποκλίνομαι ::theos.:: Καλησπέρα Βασίλη ::theos.::
**Ηώς**
22-02-2013 @ 18:07
στου κόσμου το κέντρο...
το δέντρο
που ανθίζει η μούχλα................

κι αυτό το είδος εξαιρετικό Βασίλη!!!!!
καλησπέρα!!!!!
Ναταλία...
23-02-2013 @ 13:13
Ejeretiko ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο