| |
Να με θυμάσαι
κάθε που σβήνουν τα φώτα
κι οι άνθρωποι χάνονται
στο σκόρπισμα της νύχτας
σε βλέμματα δανεικά
και πόθους ανεκπλήρωτους.
Να με θυμάσαι
καθώς θα πέφτει η αυλαία
και μονάχος θα νιώθεις
πως βαδίζεις
σε μονοπάτια σκοτεινά
κι αδιάβατα ,
με μόνη συντροφιά στα
λιγοστά τα φώτα
τη σκιά σου.
Να με θυμάσαι
για 'σένα η καρδιά μου
έγινε χίλια κομμάτια
που σκορπίστηκαν
δίχως δισταγμό
στα μακρινά τ' αστέρια
και χύνονται σαν
αλμυρό νερό
στις άκρες των δαχτύλων σου
με μόνη επιθυμία να σκεπάζουν
με στοργή τον πόνο της
δικής σου καρδιάς,
το φεγγαροπλασμένο
πρόσωπό σου να λυτρώνουν
απ' τα δάκρυα της μοίρας.
Κι ενώ εσύ θ' ανθίζεις
σαν κόκκινο τριαντάφυλλο
του ήλιου
κι η πρωινή δροσιά
θα 'ναι πιστός προσκυνητής
στα απαλά σου πέταλα απάνω
εγώ θα χάνομαι σε μακρινά
κι ανείπωτα τανγκό
σ' άλλα χέρια εσένα θ' αγαπώ
και μάτια με τα δικά σου όμοια
θα ψάχνω
και θα τα καταφέρνω
ν' αγαπηθώ δίχως ν' αγαπιέμαι.
Τα δυο μου μάτια
θα κρατώ ανοιχτά
για να ρουφώ την τόση
ομορφιά που θα υπάρχει
γύρω μου,
να μεγαλώνω μέσα της
να γίνομαι γυναίκα
μα σαν βασιλεύουν τα βλέφαρα
και η μορφή σου κεντάται
στις άκρες του μυαλού μου
θα νιώθω θλίψη
για όλες εκείνες
τις ωραίες αναμνήσεις
και τις στιγμές
που δε θα ξαναρθούν.
Δεν ήσουν για μένα έρωτας
δε σ' αγαπούσα διόλου
μα σ' αγαπούσα
χωρίς να σε γνωρίζω
κι αν καταριούμουν
την ώρα που σε γνώρισα
πιότερο σ' αγαπούσα
και μάτωνε η ψυχή.
Να με θυμάσαι
όταν ο κόσμος δε θα
σου γελά πια
και στο σκοτάδι ,
λεπίδι κοφτερό
τα ολόλευκα φτερά σου,
άγγελέ μου,
θ' αγκομαχά να κόψει
τα κομμάτια της καρδιάς μου
θα ενωθούν ξανά
και ασημένια ασπίδα
θα γίνονται
για να μην πληγωθεί ποτέ
η παιδική σου καρδιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
