| |
Στων ματιών τη νύχτα η κραυγή
κύλησε αγάπη τρυφερή
μέταλλο απαλό
ο ήχος της σιγής
κι ήθελα τόσα να σου πω
ήλιε mου φόρεσες παλτό
μοιάζεις σαν το ροζ σου
πετάς....στο βυθό σου
εκείνος ο εαυτός σου
βουτιά στον ουρανό
τα σταρένια σου μαλλιά
σκάλα για όνειρα υγρά
σκαρφαλώνουν στον καημό σου
της ψυχής τα τρυφερά
Θα ρθει καιρός που χρώμα
στο σώμα εντός θα μπει
κι ένα παιδί
θα γελάει πολύ
θα σ’ αγαπάει γιατί
θα σαι του τέλους η βροχή
από σπασμένο ποτήρι
δε θα ξαναπιεις του έρωτα χατήρι
γιατί είσαι της αγάπης της ευχής
αυτό το ταίρι
ψυχής της καλοκαίρι
θα το δεις...
θα ρθει καιρός
που όλα αυτά
θα μοιάζουν μικρά
κι εσύ δυνατός
θα ρθει φωτιά
να ζεστάνει φωτιά
όταν θα κάψεις
ωκεανούς
δάκρυα φωτιά
θα ναι δανεικά
θα δεις
γιατί είσαι της αγάπης γητευτής
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
