| βροχερη μερα
αναπαντητες κλησεις στον ουρανο
φευγαλεα δακρυα σαν τις σταγονες που πεφτουν υπουλα προειδοποιητικα την μπορα σημαινοντας
στην ακρη του κοσμου θα ταξιδεψω σαν τη σκια που υψωνεται τη νυχτα οταν το φως ακολουθει
για σενα και τα ματια σου που τωρα με κοιτουν νησι θα γινω να περιβρεχομαι απο την αλμυρα της σκιας σου
το απανεμο λιμανι σου θα βρω και θα αγκυροβολησω μαρτυρικα υπομονετικη και αρρωστη
μηπως και πιω τις γιατρειας σου το φαρμακερο και διαλυθω αερικο σαν γινω...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|