| |
ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΠΟΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ ΜΙΚΡΑ
ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ ΤΑ ΒΑΘΥ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ
ΣΑΝ ΣΕ ΤΟΥΝΕΛ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΒΑΘΙΑ
ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΑ ΚΡΥΒΕΙ ΜΟΝΑΧΑ
ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΣΑΝ ΔΑΚΡΥΑ
ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ
ΓΕΜΙΣΑΝ ΜΑ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑΣΑ
ΞΕΧΕΙΛΙΖΕΙ ΠΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΒΡΕΧΕΙ
ΣΑΝ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ ΤΑ ΒΟΥΝΑ
ΑΝΕΜΟΣΤΡΟΒΙΛΟΣ ΑΓΡΙΟΣ ΣΥΝΑΜΑ ΔΥΝΑΤΟΣ
ΦΤΙΑΓΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΠΟΥ ΑΝΗΚΩ ΚΑΙ ΕΓΩ
ΜΕ ΧΑΜΕΝΕΣ ΑΞΙΕΣ, ΣΕΒΑΣΜΟ ΓΕΜΑΤΟΣ ΠΟΝΟ ΜΕ ΘΥΜΟ
ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΕΙ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΣΤΑΓΜΟ
ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΜΕΣΑ, ΤΟ ΣΩΜΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΥΤΡΩΣΗ ΑΠΕΧΕΙ
ΒΟΗΘΕΙΑ, ΦΩΝΑΖΩ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ
ΜΑ ΟΛΟΙ ΜΕΣΑ ΓΥΡΙΖΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΟΥ
ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΙ
ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΖΩΗΣ,
ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΕΞΑΠΑΤΗΣΑΜΕ ΑΠΟ ΑΡΧΗΣ
ΚΑΙ Η ΥΠΑΡΞΗ ΜΑΣ ΣΑΝ ΦΕΓΓΑΡΙ ΕΣΒΗΣΕ ΠΡΩΙ
ΠΛΕΟΝ ΣΚΙΕΣ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΤΟ ΚΟΡΜΙ
ΟΤΑΝ Ο ΗΛΙΟΣ ΔΥΕΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΝΕΙΣ ΘΕΛΕΙΣ ΨΥΧΗ, ΛΑΜΠΕΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ
ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΗ
ΑΝΑΓΚΗ ΕΧΕΙ ΑΓΑΠΗ ΝΑ ΒΡΕΙ
ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΓΙΑ ΤΡΟΦΗ ΤΗΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ
ΜΕΤΑ ΝΑ ΕΞΑΠΛΩΘΕΙ ΣΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΚΟΡΜΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΘΕΙ
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΥΠΟΣΧΕΣΗ
ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΞΕΧΝΑΜΕ , ΔΕΝ ΚΡΑΤΑΜΕ,
ΤΟ ΟΣΟ ΖΩ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΩ
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΑ ΟΝΟΜΑΣΤΩ ΟΧΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΠΟΥ ΜΙΑ ΜΑΣΚΑ ΘΑ ΦΟΡΩ
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΕΥΚΟΛΟ ΟΥΤΕ ΑΠΛΟ
ΣΑΝ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΑΓΓΙΞΕΙΣ ΟΥΡΑΝΟ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
