| [font=Persia BT]η καρδια
χωρος ατελειωτος
στην αγαπη
ζωτικος απλωνεται
η αγαπη
ατελειωτος χωρος
στην καρδια
σκονη
να την νικα
δεν υπαρχει
ωστοσο νικημενη αφηνεται
(για) να θεωρειται
ασημοχρυση
ουτω πως η νυχτα
μερα γινεται
μωρο σκατωμενο
παγωτο λιωμενο
μυρωδατο
με ολη τη καρδια του
σκονη
το ανεφικτο
κι απτη χαρα του
μαννα
_ _ _
και να που φοβασαι και γελας με το ιδιο
το ανοθευτο και αδοκιμαστο παρολες τις αντι- γραφες
που μονο μοναδικο μπορει να γινει μαζι με χιλιαδες
διαφορετικους (ανθρωπους)
τροπους
γι αυτο αδικα
με τον νου σου να νιωσεις ψαχνεις
το γελιο και το δακρυ να κατα λαβεις
που ισκιος αλαφρος
φωτιας αερακι δροσιας μερακι
που δεν ζει
παρα μονο στην ψ χ προφερεται
οξυς μωρος με τα χρωματα βασικα
που του κλεψαν τα φωνηεντα
παλιατσος βασικα
οταν επανα λαμβανεται
απο παντα εις τους αιωνας των αιωνων αμ.. ην
(οπως παντα συμβαινει με το αλυσιδωτο μυστηριο που περικλειει την ζωη
και την αληθεια αιθερια αυτη.. να μας βρισκει
κλοτσοσκουφι
ενα γα με ενα τι
μεσα στα ποδια μας)[font=Persia BT]
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|