| |
| | Ο θάνατος του Κένταυρου |  | | |
Κάποιο βράδυ μεθυσμένος, κάπνισα ένα ποτό,
και στο πρώτο μου τσιγάρο έψαξα για να σε βρω.
Και μια νύχτα ξαπλωμένος, χτύπησα ένα τατουάζ,
ένα όνομα στο μπράτσο, απορία αν με ξεχνάς.
Κάποιο βράδυ θυμωμένος, σκότωσα έναν Κένταυρο,
παραλία, ξαπλωμένος, ένα αστέρι είναι νεκρό.
Το άλλο βράδυ σαστισμένος, έφτασα ως το βυθό,
έψαξα για την αγάπη, θα με πνίξει ή θα τη βρω.
Αύγουστος 2003, Χαλκιδική
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Τα τραγουδάκια σου, τί κάνουνε...; | | | |
|
ste_bee
28-02-2013 @ 02:09 | Κωνσταντινε,εισαι μια βαθια,ανεξιτηλη χαραγματια στις λεξεις των ποιητικων οριζοντων. Αποτυπωνεις το θανατο, με ενα τρόπο που το κανεις να μοιαζει ευτραπελη εκδρομη. Το ταξιδι της θανης,γινεται το αθυρμα σου για την εκτυλιξη ενος μαγικου δραματος που με τη λιτοτητα του τρυπα τον ουρανο, και ανακατευει τα αστερια. Περιμενω και την κηδεια του Κενταυρου. | | Cerberus
28-02-2013 @ 02:20 | Πρώτη φορά βλέπω σχόλιο που μοιάζει το ίδιο με ποίημα/καλλιτέχνημα... Ευχαριστώ θερμά!
Το θάνατο μόνο έτσι τον αντιμετωπίζουμε... διαφορετικά είναι πολύ τρομακτικός για να τον αντέξουμε.
Τις καλημέρες μου | | ΕΛΕΑΝΝΑ
28-02-2013 @ 09:09 | έξυπνο και καλογραμμένο .Καλημέρα. | | Άγγελος Αραβαντινός
28-02-2013 @ 10:55 | Πολύ ωραίο Κώστα! | | Μαυρομαντηλού
28-02-2013 @ 17:44 | έψαξα για την αγάπη, θα με πνίξει ή θα τη βρω.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΘΑ ΤΗ ΒΡΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::love.:: ::love.:: | | stormrenegade
28-02-2013 @ 23:59 | Πολύ όμορφο! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
