Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο κόσμος κι εσύ
 
Πες μου γιατί το θέλησες με τα στοιχειά να μπλέξεις
οι πεθαμένοι έρωτες δε βρίσκουν προκοπή.
Με το σπαθί ξετύλιγες κουβαριασμένες λέξεις
μα την ασπίδα έριξες μπροστά σε μια σιωπή.

Πες μου γιατί με μάγισσες - αγάπες τριγυρίζεις
κι έχεις στο χέρι το φιλί πρόχειρο φυλαχτό.
Σε διώχνουν με τα ξόρκια τους και με χρησμούς γυρίζεις,
ποιον πηγαιμό ξεπούλησες, ποιο σου’λαχε γραφτό;

Αν είν’ ο κόσμος χάρτινος
είναι και μπουρλοτιέρης
πριν να τον σκίσεις, καίγεται.
Μάθε το αν δεν το ξέρεις.

Πες μου γιατί με τα κεριά λάτρεψες τα λιβάνια
είναι που φταίει ο καιρός όσο του φταις εσύ;
Το σώμα σου τα πόθησε της λήθης τα λιμάνια
μα η ψυχή σου πάντοτε κρυφό ήταν νησί.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
03-03-2013 @ 23:21
καλο βραδυ.........!!!!!!!!!!!!
ΛΥΔΙΑ_Θ
03-03-2013 @ 23:35
::up.:: ::up.:: ::up.::
scarlet1977
03-03-2013 @ 23:58
Αν είν’ ο κόσμος χάρτινος
είναι και μπουρλοτιέρης
πριν να τον σκίσεις, καίγεται.
Μάθε το αν δεν το ξέρεις
::wink.::
Βασίλης Μ.
05-03-2013 @ 13:58
"Το σώμα σου τα πόθησε της λήθης τα λιμάνια
μα η ψυχή σου πάντοτε κρυφό ήταν νησί. "

Τι λες τωρα...; ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
φλοισβος
06-03-2013 @ 08:53
Εξαιρετική και αυτή η δημιουργία σου Αθανασία!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο