| |
Ξεμακραίνεις
Αυτή η αίσθηση του άγνωστου κόσμου
με κυριεύει ξανά
Σα νερό σε αισθάνομαι
μέσα στα χέρια μου
Σφίγγω τις χούφτες μου
Να σε κρατήσω
Στο νερένιο σώμα σου
Σταλάζω το δάκρυ μου
Κι εκεί καθώς αναταράζεσαι
Σαν αρχαίος, της Αμοργού, υδρομάντης,
σκύβω να διαβάσω τους μελλούμενους φόβους
Ύστερα σαν ησυχάσεις
Μέσα σου θα καθρεφτιστώ
Να δεις τα μάτια μου
Να μη φοβάσαι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
