Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271238 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Επιλογές
 
Ήταν βαθύ φθινόπωρο,
εκείνος μάζευε τα φύλλα που αυτοκτονούσαν.
Κανείς δεν έμαθε πως με τόσο κίτρινο
έφτιαξε έναν ήλιο αργότερα
Μόνο η Άνοιξη
άφηνε μια υπόνοια της εγκληματικής συγκυρίας
κι ένα ερωτηματικό που φούσκωνε σαν μπαλόνι
πάνω απ’την πόλη.
«Ήταν συλλέκτης ή ποιητής;»
Τα πάντα συνωμοτούσαν για το δεύτερο.
Οι περισσότεροι όμως προτιμούσαν το πρώτο.
Επιλογές να υπάρχουν, αδελφέ!



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
prince philip
11-03-2013 @ 01:01
::yes.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
11-03-2013 @ 07:38
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
ΚατεριναΘεωνα
11-03-2013 @ 11:07
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
πάρα πολύ καλό!!!!!!

«Ήταν συλλέκτης ή ποιητής;»

επειδή κατ εμέ
δεν υπάρχει απόλυτο
μπορεί να ήταν και συλλέκτης και ποιητής
το ένα δεν αναιρεί το άλλο


ΚατεριναΘεωνα
11-03-2013 @ 11:16
Τα πάντα συνωμοτούσαν για το δεύτερο.
Οι περισσότεροι όμως προτιμούσαν το πρώτο.
Επιλογές να υπάρχουν, αδελφέ!


Νικολό Παγκανίνι (1782-1840)

Ένας από τους μεγαλύτερους βιρτουόζους του βιολιού όλων των εποχών, ο Παγκανίνι έμαθε να παίζει μαντολίνο σε ηλικία 5 ετών και ξεκίνησε να συνθέτει στα 7 του. Στα 12 χρόνια του εκτελούσε δημόσια συμφωνίες, ενώ στα 16 του έπαθε νευρικό κλονισμό και παραδόθηκε στον αλκοολισμό. Ο Παγκανίνι θα θεραπευόταν στα 22 του και θα γινόταν ο πρώτος σουπερστάρ της μουσικής, με τις ικανότητές του στο βιολί να λογίζονται απόκοσμες! Τις συνθέσεις του μάλιστα δεν μπορούσαν να τις παίξουν οι σύγχρονοί του βιολονίστες, γι’ αυτό και άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες ότι το ασύλληπτο ταλέντο του δεν ήταν φυσικό προϊόν. Το κοινό άρχισε σιγά-σιγά να πιστεύει ότι ο Παγκανίνι είχε κάνει συμφωνία με τον Διάολο για να μπορεί να επιδίδεται στις υπερφυσικές μουσικές εκτελέσεις του, με τους προστάτες του να ισχυρίζονται ότι είχαν δει τον Σατανά να τον βοηθά στις συνθέσεις του. Τέτοια ήταν μάλιστα η φήμη για τη διαβολική του φύση που όταν πέθανε του αρνήθηκαν καθολική ταφή στη Γένοβα! Τέσσερα χρόνια κράτησαν οι διαπραγματεύσεις για την τύχη της σορού του, θέμα που έφτασε μέχρι και το γραφείο του πάπα, με το πτώμα του να μεταφέρεται αρχικά στη Γένοβα αλλά να παραμένει άθαφτο. Τα απομεινάρια του θα έβρισκαν τελικά ησυχία το 1876, όταν και ενταφιάστηκαν στο κοιμητήριο της Πάρμα.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο