| |
Σάλπισε, πρίν να χαράξει
πάλι εγερτήριο
μαύρο δάκρυ σου 'χει στάξει
κι η σκοπιά μαρτύριο
Ένα δύο, ένα δυό!
Της ζωής σου η αφέντρα
σου 'στειλε περίπολο
και σου στέρησε, στη σέντρα
να φοράς το δίκοχο
Ένα δύο, ένα δυό!
Τρείς στερήσεις, κι αγγαρία!
κι είσαι σ' αδιέξοδο...
που σε πάει, πέντε-μία
για να πάρεις έξοδο!
Ένα δύο, ένα δυό!
Τα μεσάνυχτα ξυπνούσες
μοναχός σου μίλαγες
που σε θέλαν Συρακούσες
και θαλαμοφύλακες
Ένα δύο, ένα δυό!
Το κορμί σου σ’ ένα Ρέο
μ’ ένα όρκο αιώνιο
σ’ έχει ανάγκη το Αιγαίο
όχι το ...Ιόνιο...
Ένα δύο, ένα δυό!
Μ’ όπλο, εξάρτηση και κράνος
περπατούσες μάχιμος
σε καμάρωνε η Σάμος
κι ο Άγιος Γεράσιμος
Ένα δύο, ένα δυό!
Σε μια τρύπα η Τουρκία
μέσα απ’ το φυλάκιο
σου ‘χε μείνει απορία
ο αμανές στο ράδιο...
Ένα δύο, ένα δυό!
Πάνω που ‘χες συνηθίσει
ήταν τρεις και σήμερα
στ΄άγρια είχες κυλήσει
πως να ‘ρθεις στα ήμερα
Ένα δύο, ένα δυό!
Κέντρο, εκπαίδευση, μονάδες
σε κρατούσαν όμηρο
έφεδροι και γαλονάδες
σου 'κλεψαν το όνειρο
Ένα δύο, ένα δυό!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
