Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μοιρασιά
 
Δεν είναι που ο κόσμος μας
έγινε πια μικρογραφία του Άδη
- όχι, γι’ αυτό δεν σ’ αγαπώ-
μήτε και είναι που οι γέρικες πόλεις
σε πρόσωπα θνητών ανάβουν τώρα τα φώτα τους
- και γι’ άλλα τέτοια πολλά,
δεν θέλω να θυμάμαι-
μα είναι που κάθε πρωί βλέπεις σ’ εμένα κάποιαν άλλην
κι έτσι μπορείς όπως κι εγώ να ονειρεύεσαι συνύπαρξη.
Είναι που βρίσκει το όνειρο μια δίκαιη μοιρασιά
και που αν δεν το πρόσεξες μετρώ τον χρόνο με τα χέρια σου
και την αγάπη με το ζύγι των ματιών σου.
Κι αν πάλι νύχτωσε ξέρω πως κάποτε θα ξημερώσει
γιατί ακούω τη φωνή σου.
Δος μου τις λέξεις σου κι ας είναι από αλάτι
Οι πληγές μου χρόνια μετά
ανδριάντες ανέγγιχτοι
ένα σώμα από πράξεις.
Δος μου τον πόνο σου
κανένας δεν γεννήθηκε μόνος
κι είναι καιρός πια να το μάθουμε
κανένας πως δεν πέθανε μονάχος.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
Ανατολικός
30-03-2013 @ 01:58
λυρικό και φιλοσοφικό μαζί... υπέροχες εικόνες και μεταφορές ... το δίστιχο του μετρήματος του χρόνου και της αγάπης, κατά την γνώμη μου, εξαιρετική σύλληψη ... μπράβο Αθανασία ...

::1255.:: ::1255.::
pennastregata
30-03-2013 @ 10:02
Αθανασιά, πανέμορφο το γραπτό σου... ::theos.::
Βασίλης Μ.
30-03-2013 @ 10:08
Με άφησες άφωνο... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομαντηλού
30-03-2013 @ 17:08
Είναι που βρίσκει το όνειρο μια δίκαιη μοιρασιά
και που αν δεν το πρόσεξες μετρώ τον χρόνο με τα χέρια σου
και την αγάπη με το ζύγι των ματιών σου.
Κι αν πάλι νύχτωσε ξέρω πως κάποτε θα ξημερώσει
γιατί ακούω τη φωνή σου.
Δος μου τις λέξεις σου κι ας είναι από αλάτι
Οι πληγές μου χρόνια μετά
ανδριάντες ανέγγιχτοι
ένα σώμα από πράξεις.
Δος μου τον πόνο σου
κανένας δεν γεννήθηκε μόνος
κι είναι καιρός πια να το μάθουμε
κανένας πως δεν πέθανε μονάχος.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
Vicky mouse
31-03-2013 @ 00:31
Είναι που βρίσκει το όνειρο μια δίκαιη μοιρασιά
και που αν δεν το πρόσεξες μετρώ τον χρόνο με τα χέρια σου
και την αγάπη με το ζύγι των ματιών σου.......................
πανέμορφο................ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
pennastregata
31-03-2013 @ 05:13
...πανέμορφο Αθανασία..............!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο