| |
[align=center]
καλημέρα σε αυτούς που προσπαθούν να λησμονήσουν.
Δεν με παρηγορεί πια τ' όνειρο
η αγάπη δεν σταλάζει μια χαρά
κλαίω γιατί με έκανε όμηρο
με πληγώνει να μην βλέπω καθαρά.
Μη με θωρείς να ξέρεις δεν το δείχνω
πάντα βαδίζω μόνος με βήμα σταθερό
και κάθε μου ματιά όπου τη ρίχνω
μου φαίνεται πως σ' αποχαιρετώ
Βουβός σέρνω τα βήματα μου
λέω ήτανε της μοίρας ορισμός
δικός σου ήταν το κτύπημα χαρά μου
μα και τους δυο μας δέρνει τώρα χωρισμός.
Δεν με παρηγορεί πια τ' όνειρο μου
χίλιες και μια μορφές και να φορεί
μονάχα αυτό που έκανες μωρό μου
άγνωστο ως πότε μια σκιά θα προχωρεί
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
