| |
Πες μου της μοναξιάς αηδόνι
Πες μου της άνοιξης πουλί
Τι με το θάνατο μ’ ενώνει
Τι με χωρίζει απ’ τη ζωή
Πες μου… από μια κλωστή κρατιέμαι
Ποιος μ’ αγαπά, ποιον αγαπώ
Γιατί, γιατί να αναρωτιέμαι
Κάθε που πάω να κοιμηθώ:
Αν έχει το φεγγάρι αίμα
Κι αν έχει η θάλασσα ψυχή
Αν είναι κι άλλοι σαν κι εμένα
Στον κόσμο έρμοι, μοναχοί
Πες μου του ουρανού γεράκι
Πως την μπορείς την ερημιά
Φωτιά η ζωή σ’ ένα κεράκι
Στο έλεος του δυνατού νοτιά
μια δέχομαι και μια απαρνιέμαι
μια λέω ζω και μια δε ζω
Πες μου… από μια κλωστή κρατιέμαι
Γιατί συνέχεια ν’ απορώ
Αν έχει το φεγγάρι αίμα
Κι αν έχει η θάλασσα ψυχή
Αν είναι κι άλλοι σαν κι εμένα
Στον κόσμο έρμοι, μοναχοί
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
|
