Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132740 Τραγούδια, 271228 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ένα ξημέρωμα μακριά
 ...όσο κι αν τρέχει ο χρόνος το παρελθόν μας μένει ακίνητο...(Γ.Ζ.)
 


Ένα ξημέρωμα μακριά




Είδα στον ύπνο μου το ποίημα
Ήταν στο σπίτι και τριγυρνούσε ώρα πολλή μες στις σκιές
Μέτρησε τις αποστάσεις στα ταβάνια με τις ορφανές λέξεις
Μικρά αργόσχολα ποταμάκια με μαργαρίτες
Μεγάλες τάφροι με κροκόδειλους
Μαυροντυμένες, σαρκοβόρες ανάγκες ρουθούνιζαν πλάι του
Αγεφύρωτες
Σκόνταψε στα κατά συνθήκη ψεύδη και τα παρατημένα παπούτσια
Συλλαβές κύλησαν στα μαξιλάρια
Μικρές πληγές
Σχεδόν ανύπαρκτες
Κοίταξε τους τοίχους
Σάρκα απ’ τη σάρκα του κι αυτοί
Όσο πιο ψηλοί τόσο πιο αόρατοι
Στην κρεβατοκάμαρα δεν μπήκε
Στάθηκε στην πόρτα και σφύριζε απαλά

Έλα, να γίνουμε ένα ποίημα
Να ‘μαστε ρίμα
Να ‘μαστε ρίμα

Ένα ξημέρωμα μακριά όλα κι όλοι απέναντι
Γύρισα και μ’ αγκάλιασες
Δεν ξέρω πότε ακριβώς έφυγε
Δεν άνοιξα τα μάτια να κοιτάξω
Έτσι κι αλλιώς ο χρόνος θα μας προλάβει, όπου κι αν πάμε
Έτσι κι αλλιώς ο χρόνος δε μας χρειάζεται







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...σκέτη νούμερο...(της μητρός μου)
 
YABER
04-04-2013 @ 11:41
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΚατεριναΘεωνα
04-04-2013 @ 12:36
χα...χα
Αν σου έχω δώσει ιδέες
εννοώ το στιχούργημα που ανέβασα χθες στο fb (γιατί ποιημα δεν το λες)ς ευχαριστώ
αν πάλι γράφτηκε εντελώς τυχαία,κανόνισε να παίξουμε
ένα τζόκερ
ωραίο αυτό που έχεις γράψει αλλά νοηματικά καμια σχέση
με το δικό μου.
Εκεί μιλάω με τον εαυτό μου,2 σε 1 τον εαυτό μου είδα στο βαγόνι
Το βαγόνι ήταν η μουχλιασμένη σιταποθήκη ενός εμπορικού τραίνου δηλαδή το γαμημένο το στίχοι που ενώ όταν ανεβάζω ένα κατεβάζω πέντε τελειωμό δεν έχουν....................αλλά που θα μου πάει?
και ξαναλέω αν είναι τυχαίο αγνόησε το,αν όχι είχες την απάντηση
Μηνύματα δε γράφω γιατί τα βαριέμαι,πάντως εσένα σε διαβάζω όχι πάντα άλλα σε διαβάζω.Καλό απόγευμα ::smile.::
Υ.Γ το είχα ξεχάσει εγώ εννοώ ότι στη σιταποθήκη σαπίζω κι εγώ με τις ρίμες ενώ αυτά που θέλω βρίσκονται στην πεζογραφία
psixopedi
04-04-2013 @ 14:50
http://www.youtube.com/watch?v=cuSxfx9bNqo
nadin1974
04-04-2013 @ 16:13
Έτσι κι αλλιώς ο χρόνος θα μας προλάβει, όπου κι αν πάμε
::yes.:: ::smile.:: ::yes.::
Marios Nk
04-04-2013 @ 16:22

Έλα, να γίνουμε ένα ποίημα
Να ‘μαστε ρίμα
Να ‘μαστε ρίμα!!

Πανέμορφο!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο