| |
[align=center]
Ξεραμένα σαν μιας παλιάς αγάπης το πόθο
τα λουλούδια ξεχασμένα μες το βάζο
μόνος του ψάλει παπάς στην εκκλησιά τον όρθρο
και εγώ κουράστηκα να κλαίω να στενάζω.
Μα σένα τι σε νοιάζει το κλάμα στο χαμό μου
δεν σε πειράζει αν πικροκλαίει το αηδόνι
ούτε και αν στην καρδιά μου φώλιασαν οι πόνοι
γιατί ποτέ δεν σε έφτασε ο πόνος ο δικός μου.
Είναι καιρός ο καθένας να κοιτάξει την καρδιά του
αν ήταν όμορφα ωραία όλα μες στην φύση
καμιά ψυχή δεν είχε ανάγκη να δακρύσει
και οι αγάπες σίγουρα θα γινότανε παιδιά του
Πέθαναν τα λουλούδια σου μέσα στο βάζο
Δεν τα πετώ και πάντα τα κοιτάζω
έφυγες πάει καιρός που μόνος μου στενάζω
το ταίρι του μες την φωλιά ζητά το αηδόνι
κράτα καρδιά μου σου χωράνε και άλλοι πόνοι.
καλό απόγευμα. 4/4/13
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
