| |
«Κρεμιέμαι από μια τόση δα αλήθεια»
μου ‘πες εκείνο το βράδυ.
Έπειτα κάθισες απέναντι όπως κάνουν οι εχθροί
και περίμενες το δικό μου ψέμα.
Είναι φορές που ό,τι κι αν πεις
ο χαμός δεν μαζεύεται
και κανένα φαράσι δε μπορεί να χωρέσει τα σπασμένα.
Όπως -αν παραδείγματος χάριν-
να διάλεγες μόνο τον καλό εαυτό μου
μες στα τόσα κομμάτια της οικουμένης του.
Κι όμως σου απάντησα «Καμιά αλήθεια δεν είναι μικρή
αν το μπόι του ανθρώπου την αντέχει».
Κι ύστερα πάλι κατάλαβα πως ό,τι κι αν έλεγα εκείνο το βράδυ
ήμουν ισόβια καταδικασμένη
να ζω την επανάληψη σε ένα αντίστροφο όνειρο
κι ότι αν άνοιγα τα μάτια
θα’πρεπε να διαβάσω αλλιώς την κατάληξη
όπως ακόμα
αν σ’ αγαπούσα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
