| |
μια πεταλούδα έκλεισε μέσα σ ένα ποτήρι
και πεταρίζει αέναα στο φως για να ξεφύγει
και δυο μάτια παιδικά ώρες να τη θαυμάζουν
στη γυάλινη τη φυλακή το θαύμα να χορτάσουν
πόσες φορές δεν θέλουμε ν αγγίξουμε το θαύμα
μικροί να καταργήσουμε το γυάλινο το χάσμα
κι ομορφιά μια φυλακή που μας κρατά δεμένους
μέσα σε χρόνους φυλαχτά στη σιωπή κριμένους
η πεταλούδα δε θωρεί το διάφανο το φράγμα
μοιάζει με τη ψυχούλα μας στο πρώτο της το τραύμα
κι ο Αλεκαρας του χωριού ο χαρακτηρισμένος
για μια κουβέντα φιλική ψάχνει απελπισμένος
ας σπάσει πλάκα όποιος θε, μόνο να πει το πόνο
πως τα χει φέρει η ζωή και είναι πάντα μόνος
να θυμηθεί τ αγγίγματα που έγιναν τυχαία
και να ρωτάει πονηρά τι ήθελε από μένα
τη πεταλούδα έπιασε μικρός και τη κοιτούσε
δε τον έπαιζαν τα παιδιά δε τα κατηγορούσε
τη πεταλούδα έπιασε μικρός και τη κοιτούσε
καθρέφτης τη ψυχουλας του που προσοχή ζητούσε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
|
