| |
Της καρδιάς μου φως αγνό
Μάτωσ’ ο παράδεισος, διαλύθηκε η καρδιά μου.
Χίλια τα κομμάτια του κι εγώ χαμένος τώρα.
Όνειρα που σβήστηκαν στο νου και στη ματιά μου.
Πέταξα τα θρύψαλ’ από κει σαν να ‘ταν μπόρα.
Θα ενώσω το κενό
στων ανέμων την οργή.
Θα την πλάσω προσευχή
της καρδιάς μου φως αγνό.
Ένστικτο αρχέγονο ο φόβος του θανάτου.
Κοίταξα στα πέρατα ενός κλεμμένου κόσμου.
Άγγιξα τ’ αθάνατο και σύρθηκα μπροστά του.
Μόν’ αγάπη ζήτησα και μόνο τούτη δώσ’ μου.
Έκρυψα τα λόγια μου βαθιά μέσα στ’ αστέρια.
Έγιναν χρυσόσκονη μου κάλυψαν τα χέρια.
Θα ενώσω το κενό
στων ανέμων την οργή.
Θα την πλάσω προσευχή
της καρδιάς μου φως αγνό.
[B][U]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
