| |
| | Μια μικρή ιστορία |  | | | Ψ. (Για την Άννα-Μαρία) | | |
Είμαι νέος ακόμα και στο άδειο μου σπίτι,
είναι λίγα τα όσα, μ' έχουν κάνει να ελπίζω,
είναι λίγες και οι λέξεις, που έχω απόψε νομίζω,
σα το χέρι μου βάρυνε και η σκέψη μου λείπει.
Σα μεγάλωσα λίγο, ένα μόνο θυμάμαι,
να γελώ και να παίζω, μέσα σ' όλους τους δρόμους,
ούτε βάσανα είχα, ούτε ήξερα πόνους,
μόνο αν έχανα κάπου, μ' έπιανα να λυπάμαι.
Και όσα λίγα θυμάμαι, τόσα λίγα σου γράφω,
για να ξέρεις για μένα, τί έχω μες το μυαλό μου.
Τότε που είχα και πίστη, στο λευκό όνειρο μου,
και με πιάσαν, σε τοίχο, μια βραδιά να το βάφω.
Λίγο αργότερα, κι όπως, είχα κλείσει τα μάτια,
σα να αφέθηκα ο βλάκας, στις χαζές τους αγάπες.
Κάποιες ήταν αλήθεια, άλλες ήταν απάτες,
κι όμως όλες τις πίστεψα -γυναικεία γινάτια-.
Και αν ότι έζησα τότε, έχει "φτιάξει" εμένα,
ίσως φταίω εγώ, που του έδωσα βάρος.
Ίσως πάλι να φταίει, που δεν είχα το θάρρος,
και κοιτούσα πίσω, από δυο μάτια χαμένα.
Οι μέρες ερχόταν και οι νύχτες περνούσαν,
και κλεισμένος εγώ, στο μικρό μου "βασίλειο",
ούτε όρεξη είχα, ούτε έβλεπα ήλιο,
μια οθόνη, δυο ψεύτικες λέξεις, μου αρκούσαν.
Και μια νύχτα από τύχη, ήρθες τότε μπροστά μου,
με γοήτευσες τόσο, που θυμάμαι σα τώρα,
να κοιτώ τα ρολόγια, να μετράω την ώρα,
που θα πούμε δυο λέξεις και θα είσαι "κοντά" μου.
Δε μπορώ και δε θέλω, να ξεχάσω όλα εκείνα,
που μου δώσανε χρώμα, στη μουντή ύπαρξη μου,
απ' το χέρι όταν πήρες, δειλά τη ζωή μου,
και την έκανες βόλτα, σε μια γκρίζα Αθήνα.
Όμως μέρα τη μέρα, το θολό μου κεφάλι,
σα να θόλωνε κι άλλο, όσο κι αν προσπαθούσες,
σαστισμένη, με αγάπη, συνεχώς μου ζητούσες,
να ηρεμήσω "και εγώ αύριο, εδώ θα 'μαι πάλι"...
Μα μια μέρα που κλείσαν, τα φώτα της πόλης,
είχε πέσει η αυλαία, στο μικρό "θέατρο" μας,
είχα ανοίξει τα μάτια και απ' το όνειρο μας,
και 'γω απλά θεατής, της παράστασης όλης.
Πλέον ξέρω "γιατί", και πονάει το "πως",
μα για μένα και μας, πρέπει κάτι ν' αλλάξω,
να κοιτώ το καθρεύτη· δυνατά να φωνάξω,
"ο κακός εαυτός μου, είναι ο μόνος εχθρός".
Να 'μαι πάλι λοιπόν, σε μια οθόνη μπροστά,
το "βασίλειο" που είχα, μ' έχει πλέον εκθρονίσει,
η αλήθεια πονάει, μα ίσως έχω αρχίσει,
με ότι "μάτια" μου μείναν, να κοιτώ καθαρά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
aridaios
13-04-2013 @ 01:19 | απ' το χέρι όταν πήρες, δειλά τη ζωή μου,
και την έκανες βόλτα, σε μια γκρίζα Αθήνα.
Όμως μέρα τη μέρα, το θολό μου κεφάλι,
σα να θόλωνε κι άλλο, όσο κι αν προσπαθούσες, ::rock.:: καλοοοοο | | Ψ του πλήθους
13-04-2013 @ 10:57 | Ευχαριστώ πολύ!! | | Ναταλία...
13-04-2013 @ 13:36 | Να 'μαι πάλι λοιπόν, σε μια οθόνη μπροστά,
το "βασίλειο" που είχα, μ' έχει πλέον εκθρονίσει,
η αλήθεια πονάει, μα ίσως έχω αρχίσει,
με ότι "μάτια" μου μείναν, να κοιτώ καθαρά.
Αυτή η οθόνη καντιτισε η μόνη εποικινωνεία για μερικούς ::yes.:: ::yes.:: ::theos.:: | | Ψ του πλήθους
13-04-2013 @ 14:10 | Αυτό ισχύει, εκεί αποσκοπούσα! | | ... άρα υπάρχω
13-04-2013 @ 14:46 | Πολύ όμορφο για Χ, Ψ λόγους...
Νέκρωσαν τώρα οι γειτονιές -κάγκελα και κλειδιά-
και το παιχνίδι παίζεται μπροστά από οθόνες
ακούνητα, αμίλητα κι αγέλαστα παιδιά
ζουν μια καινούργια μοναξιά μ’ αλλιώτικους κανόνες. | | Μαυρομαντηλού
13-04-2013 @ 16:59 | σαστισμένη, με αγάπη, συνεχώς μου ζητούσες,
να ηρεμήσω "και εγώ αύριο, εδώ θα 'μαι πάλι"...
Πλέον ξέρω "γιατί", και πονάει το "πως",
μα για μένα και μας, πρέπει κάτι ν' αλλάξω,
να κοιτώ το καθρεύτη· δυνατά να φωνάξω,
"ο κακός εαυτός μου, είναι ο μόνος εχθρός".
Να 'μαι πάλι λοιπόν, σε μια οθόνη μπροστά,
το "βασίλειο" που είχα, μ' έχει πλέον εκθρονίσει,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
η αλήθεια πονάει, μα ίσως έχω αρχίσει,
με ότι "μάτια" μου μείναν, να κοιτώ καθαρά.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΘΑ ΠΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΚΑΘΑΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΑΔΙ Ο ΕΚΘΡΟΝΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΣΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::love.:: ::yes.::
ΠΡΟΧΩΡΑ ΤΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΛΑ ΠΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
| | Ψ του πλήθους
13-04-2013 @ 18:04 | :) Αυτό ήθελα να πετύχω. Χαίρομαι που βγάζει αυτό που ήθελα. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
