| |
Καθηλομένος, ζωντανός, μα ακίνητος, μουγκός σε χαιρετάω,
σε χωράφια και σταθμούς, στους αγέρωχους καιρούς σου τραγουδάω
για πορείες διαφυγής, μουσικές περιοπής
και για άλλα ιδανικά που έχω προδόσει.
Για αγάπες σιωπηλές και πανίσχυρες ψυχές
και για πόλεις μυθικές που έχω αλλώσει.
Μα τα τραίνα που περνούν, δε σταθμεύουν, δε σιωπούν
με προσπερνάνε...
Καθισμένος και βουβός σκοτεινό βλέπω το φως κι εσύ μονάχη,
μεθυσμένη μου ψυχή, σ' αγαπώ κι ας είσαι εσύ γλυκιά φενάκη.
Κι αν σε χάνω στους σταθμούς, κι αν ξεφεύγεις, δε μ' ακούς,
μια συνήθεια είναι όλα και το ξέρω.
Στις μεγάλες αφορμές, σ' αγκαλιές ερωτικές
και σε ασήμαντες στιγμές να σ' υποφέρω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
