| |
Με κοιταξες στα ματια, χαμένα μονοπάτια
Μα είδα μοναχα παράπονο
Το έβαλες στα ποδια και μεσα απο τα δόντια
μου είπες δεν είναι φόβος ειν' οργή
Μου λες ποτε δε δίνομαι, στον κόσμο παραδινομαι
Και η μορφή σου λάμπει στο παράθυρο
Γέλας με ειρωνία, ζωη δίχως αξία
Και ο νους μου πλημμυρίζει με οργή
Κλαψε κι ας λένε πως δεν κανει
Κλαψε, παιδι μονάχο ψάχνει για λιμάνι
Κλαψε κι εγω θα είμαι στο πλευρό σου
Κλαψε και νοιώσε πια τον εαυτο σου
Σε άκουσα μια μέρα να ουρλιαζεις
πως θα φύγεις θα χαθεις
Ζητάω εξηγήσεις αισχρες επαναλήψεις
Δεν έχεις κάτι νέο να μου πεις
Μια σφαίρα στο πιστόλι το νου σου να σκοτώνει
Και παραλύει το κορμι
Στην άκρη της αβυσσου στο χάος της ζωής σου
Η αγαπη δε χωράει να μπει
Κλαψε...
Αναβεις το τσιγάρο καιβτρεχεις μες το δρόμο να βρεθείς
Ζωη που χαραμίζεις το αύριο που γκρεμιζεις
Το λάθος δεν μπορείς να δεις
Φωνάζω το όνομα σου μου λείπει η αγκαλια σου
Μα το παιχνίδι έχει χαθεί
Ο κοσμος σκοτεινιάζει, το βλέμμα σου αδειάζει
Γιατι έφυγες και δε θα ξαναρθεις
Κλαψε...
Τώρα κλαίω κι ας λένε πως δεν κανει
Κλαίω δε σε αγκάλιασε ποτε λιμάνι
Κλαίω κ δε σ'εχω στο πλευρό μου
Κλαίω και τα βάζω με τον εαυτο μου
Τώρα κλαίω, σ'εχω χάσει, μα επιζώ....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
