Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στην ανατολή
 
Ήταν εκεί που σταμάτησε το φως
κι άρχισε ο χρόνος
μέχρι που οι σιωπές γινήκαν ένα.
Στο κύμα πάνω πρώτο χάδι
κι αυτό το φως κρυβόταν.
Βήματα που χάραξαν στην άμμο
ένα δρόμο προς το φως.
Κι ήταν μια ανατολή
σαν κάθε μέρα.
Λίγο το φως, λίγα τα μάτια
ο χρόνος λίγος.
Δεν ήταν κάθε μέρα,
ήταν στην ανατολή...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Αιθεροβάμων
 
Vicky mouse
23-04-2013 @ 22:44
πολύ όμορφο.... ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΝΙΚΟΣ ΒΟΥΡΟΣ
24-04-2013 @ 11:06
δέν είναι ιδιότητα τού φωτός τό κρυφτούλι!
εμείς κρυβόμαστε από αυτό!


::up.:: ::up.:: ::up.::
Μαυρομαντηλού
24-04-2013 @ 16:25
Βήματα που χάραξαν στην άμμο
ένα δρόμο προς το φως.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΧΑΡΑΧΤΗΚΕ, ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::wink.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο