Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ισως
 
Κι αν μέσα στο ποτάμι της ζωής κωπηλατείς, οδεύοντας αντίθετα στου χρόνου τη ροή, πασχίζοντας να υπερβείς εκείνη την αδιόρατη γραμμή που σε χωρίζει από το παρελθόν , λίγο πριν φτάσει να σε καταπιεί ο καταρράκτης του μέλλοντος-ο θάνατος-εσύ ο τραγικός και συνάμα υπέροχος ακροβάτης της φθοράς και της αφθαρσίας, πόσο σίγουρος είσαι άραγε πως ταξιδεύεις και πως δεν είσαι ακίνητος ,αφού ενδέχεται ο χώρος , ο χρόνος , η ύλη , να αλλάζουν γύρω από την δική σου στατικότητα , δημιουργώντας σου την ψευδαίσθηση της κίνησης μέσω των αισθήσεων σου.

Ύπαρξη φθορά ανυπαρξία , αιωνιότητα. Νομίσματα που εξαγοράζουν κομμάτια ζωής . Για να νοηματοδοτούν τις στιγμές μας ίσως….



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

..κι είναι η ποίηση η συνείδηση της πράξης..
 
YABER
27-04-2013 @ 10:04
::up.:: ::up.:: ::rock.::
Μαυρομαντηλού
27-04-2013 @ 17:29
ΣΙΓΑ ΜΗ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΙ ΣΟΒΑΡΑ Η ΦΘΟΡΑ ΚΑΙ Η ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΕΡΝΑΩ ΚΑΛΑ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΝΑΩ ΑΙΩΝΙΑ!!!!!!!!!!!!!!
::wink.:: ::laugh.:: ::up.::
Marios Nk
27-04-2013 @ 17:33
ΑΠΑΙΧΤΑ ΤΕΛΕΙΟ!
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο