| |
| | Το όνειρό μου |  | | | Για τον Πάνο, που τον αγάπησα δυνατά, μα η καρδιά του ήταν σκληρή σαν πέτρα... | | |
Κοιτάω απ'το παράθυρο
τον απέραντο ουρανό
και έρχονται στη μνήμη μου
τα μάτια σου τα δυο...
Μεγάλα μάτια, καστανά
με κοίταζαν τα βράδια
Με τα δικά μου, λαμπερά
ενώνονταν με χάδια...
Μα παραμύθι ήτανε μωρό μου,
πάει, τέλειωσε.
Κι εγώ κοιτάω τ'όνειρό μου
να πεθαίνει, σαν παγωτό που έλιωσε.
Η καρδούλα μου πεθαίνει,
κομμενη σε κομμάτια.
Ένα σου χάδι περιμένει,
κι ενα βλέμμα, απο τα δυο σου μάτια
Μα δε θα γίνει ποτέ αυτό
Το ξέρω, το γνωρίζω.
Αλλά δε θα πάψω να σε αναζητώ,
να κλαίω, να ελπίζω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
