| |
ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ
Για ποια καμπάνα θλιβερή ο Άνεμος μιλάει;
Τι ‘ταν αυτό το ξάφνιασμα που ρίγος μου ‘χει φέρει
Καθώς στον ήλιο ξάπλωνα , στο πλούσιο λιβάδι;
Ευθύς λύρα εφτάχορδη στα χέρια μου αρπάζω.
Θέλω να γίνω ποιητής, τραγουδιστής να γένω.
Μη θα ‘τανε καλύτερα, ηθοποιός; Να παίξω!
Σήμερα να ‘ μια βασιλιάς και αύριο Ρωμαίος
Κι Ιουλιέτα πάνωθε με ρόδα να με ραίνει!
Κ’ ύστερα; Τι εγίνηκε;
Τι θα ‘μελλε ν ‘ αλλάξει;
Για μια καμπάνα θλιβερή ο Άνεμος μηνάει…
Πάψε. Δεν λέει πια γι’ αυτήν.
Άλλα σου ψιθυρίζει:
‘’ Όσο έχεις μάτι ξάστερο, την Ιουλιέτα κοίτα.’’
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
