| |
Παιδί κι ένα όνειρο! *
Γλυκά κι αθώα τα μάτια•
μ’ ένα χαμόγελο,
π’ έχει απορία.
Κι ο πόνος στο βάθος!..
Καθρέφτης, κομμάτια,
σ’ αυτή την παράξενη
παιδιών ιστορία.
Ο χρόνος και τ’ όνειρο,
πού νάναι, πού πάνε;
Που είναι το παιχνίδι,
το γέλιο, το ξέγνοιασμα,
στ’ ήλιου τ’ ανέβασμα,
της χαράς το στολίδι;
Που είναι του φίλου
το χάδι, τα κάλλη,
ο λόγος που πάλλει;
Της μάνας το πρόσωπο
το πιο αγαπημένο,
που νάναι κρυμμένο;
Και κείνο το σίγουρο
το βλέμμα πατέρα,
πώς άδικα χάθηκε
την άχαρη μέρα;
...Παιδί κι ένα όνειρο,
στης ζωής την αλήθεια.
Την ξεκούραση φέρνει
στα άραχλα στήθια,
τ’ ύπνου η αγκάλη.
...Παιδί κι ένα όνειρο...
Τι όμορφη εικόνα!
...Στο γλυκό τούτο αγκάλιασμα
γελάνε τα χείλια,
παιδιών...
που είναι μόνα!!!
---------------------------------------------------
Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος.
----------------------------------------------------
* Aφιερωμένο στα παιδιά της άραχλης
μοίρας.
[U][/U][U][/U]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
