Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271233 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 παράπονο στον π (απόσπασμα)(3)
 χαρισμένο σε σένα αγάπη του χειμώνα και όνειρο του καλοκαιριού
 
μέχρι χτες ήταν νύχτα
μέχρι χτες ήταν φάντασμα η αυγή
όταν ήρθες
το μοναχικό λουλούδι, η ψυχή μου
αναστέναξε στο ρυθμό της φωνής σου.....
ένα ευχαριστώ είναι στάλα
μία συγνώμη είναι καπνός

Πες μου, πώς ανέχτηκες τέτοιον ουραγό καρδιάς
Πώς άντεξε το εγώ σου τέτοιες πληγές
Είσαι το είναι τ' ουρανού
Και είμαι το ταπεινό "μη"...

Αγάπη εσύ,
Θάλασσα εσύ και ήλιε μου παντοκράτορα
Που ακόμα κρατάς τα κλειδιά του εγωισμού μου
Κι εξουσιάζεις μου τα τρίσβαθα...

Αν ήξερα, θα 'ταν αλλιώς...
Αν ήξερες, δε θα σπάραζα...

Με το δυνατό σου χέρι συντρίβεις το κάθε μου όχι...

Λατρευτέ, είσαι η άνοιξη στο σκοτάδι
Της τυραννικής οπτασίας που με θέλει μακριά σου

Το κάθε μου αντίο το έδιωξες μακριά
Και μέσ' από ύβρεις και επαίνους
Έλαμψες άξιος...

Με την άγια σου καρδιά προσευχήσου
Να' σαι καλά να μου δείχνεις το Δρόμο
Να 'μαι καλά να παλεύω με τις τύψεις...






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
amygdalia
30-04-2013 @ 18:38
Παναγιώτη,
"Εμείς οι δυο θα ταξιδέψουμε
Ό,τι κι αν πρέπει να ξεχάσουμε
ό,τι κι αν χρειαστεί ν' αλλάξουμε....."
Σ΄ευχαριστώ για την θυσία σου
Για το χαμόγελό σου
Για το δυνατό σου χέρι που κρατούσα στους λαθυρίνθους

Τίνα

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο