| |
Νοσοκομείο
Η σκέψη θολή, το βλέμμα σβησμένο
Η ανάσα βαριά χαρίζει ζωή και εγώ περιμένω
Τρομάζω στη σκέψη, πώς βρέθηκα εδώ;
Σταμάτησαν όλα και πώς να χαρώ;
Μονάχα η ελπίδα με αγκαλιάζει
Πως θα μ΄ αναστήσει και μ΄αναγαλιάζει
2. Η νοσταλγία της νιότης
Συνάντησα τη νιότη στα περβόλια
Μ’ αρώματα μεθυστικά
Την άκουσα μέσα στ’ αλώνια
Γεμάτη ιδρώτα και χαρά
Την ξαναείδα στ΄ακρογιάλι
Μ’ άρμη να καίει τα κορμιά
Στα πανηγύρια στις πλατείες
Στα θερινά τα σινεμά
Ξανθιά ή μελαχρινή γεμάτη πάθος
Χέρια δεμένα στο λαιμό
Φωνές, τρεμάμενα τα χείλη
Να λεν τη λέξη σαγαπώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
