| |
| | Η εποχή των ευωδιαστών αναμνήσεων |  | | | Αν ο όσφρηση είναι η πιο δυνατή αίσθηση του ανθρώπου, τότε οι αναμνήσεις που μας έρχονται όταν μυρίζουμε κάτι μας χτυπάνε σαν το τραίνο...Γρήγορα και απροειδοποίητα... | | |
Υπάρχουν πολλοί λόγοι που λατρεύω το καλοκαίρι...η ζέστη, η θάλασσα, οι βόλτες, τα βράδυα κάτω από ξάστερους σαν μπλε βελούδο ουρανούς...η μέρα που δεν λέει να τελειώσει!Εκείνο που με ξετρελαίνει όμως είναι οι μυρωδιές...Δεν ξέρω αν σας έχει συμβεί, αλλά το καλοκαίρι τα πάντα στην ατμόσφαιρα "μυρίζουν αναμνήσεις".
Μπορεί να είναι η ευωδία ενός λουλουδιού, σαν το ρομαντικό γιασεμί ή την ντροπαλή βασιλικούλα, που θα μου φέρουν στο μυαλό βράδυα ανέμελα...όταν πιτσιρίκα έτρεχα να κρυφτώ σε κάποια αυλή στο χωριό. Ποια; Δεν έχει σημασία. Όλες οι αυλές δικές μας και όλα οικεία και γνωστά. Μια οικειότητα στην νύχτα που μας έκανε να νιώθουμε δυνατοί και τρομεροί! Να λέμε ιστορίες για φαντάσματα και νεράιδες και μετά να βάζουμε στοίχημα ποιος θα καταφέρει να πάει μέσα στο σκοτάδι στο πιο ακριανό σπίτι του χωριού μόνος!
Μπορεί να είναι η μυρωδιά από τα στάχυα και το χώμα, που θα μου φέρουν στο μυαλό ζεστά απογεύματα και φωνές από πίσω μου...Η μάνα μου ή η γιαγιά μου να φωνάζουν να μαζευτούμε πια σπίτι, να πλυθούμε και να φάμε επιτέλους! Κι εμείς να τρέχουμε αλαλάζοντας σε όλα τα σοκάκια λες και τα πόδια μας εχουν φτερά. Αλήθεια, μπορώ ακόμα να τρέξω έτσι; Σαν να μου ανήκει ο κόσμος; Σαν να κυλά ελευθερία στο αίμα μου και το καλοκαίρι να μην τελειώνει ποτέ;
Μπορεί να είναι η πρωινή αύρα που καμιά φορά με κάνει να θέλω να σηκωθώ νωρίτερα από το συνηθισμένο. Όπως τότε που πήγαινα με την μαμά μου για ψώνια στην λαϊκή και καμάρωνα σαν παγώνι που την βοηθούσα στα ψώνια και κουβαλούσα τις τσάντες σπίτι. Μια αύρα δροσερή που νιώθεις να πλυμμηρίζει τα πνευμόνια σου και την καρδιά σου και λες "πόσο χαλαρά κυλά ο χρόνος!". Και μετά στο σπίτι να ακούς την μάνα σου να σου μιλάει σαν τους σοφούς όλου του κόσμου ενώ την βοηθάς να καθαρίσει φασολάκια. Αλήθεια, φεύγει ποτέ η μυρωδιά αυτή από τα χέρια;
Μπορεί να είναι ένα απογευματάκι στην θάλασσα όταν έχεις ξεθεωθεί από τις βουτιές και το παιχνίδι στην παραλιά...το παιχνίδι ανάμεσα πια σε δυο ερωτευμένα παιδιά...που δεν χορταίνουν τα φιλιά και τα χάδια. Που περπατούν σε μια παραλιά γεμάτη κόσμο αλλά είναι μόνα τους. Ο ήλιος ακουμπά στην θάλασσα και κάθε, μα κάθε ηλιοβασίλεμα είναι μοναδικό και ωραιότερο από το άλλο. Και τα μαλλιά σας μυρίζουν αλμύρα και τα σώματά σας ανατριχιάζουν γιατί τα πάντα γύρω μοιάζουν πιο δροσερά...
Μπορεί να είναι πάλι ένα καυτό μεσημέρι....που είσαι με τον άνθρωπό σου σε κάποιο γραφικό ταβερνάκι σε κάποιο νησί, μετά από τις βουτιές. Με ένα ποτηράκι ούζο στα χέρια να κοιτιέστε χωρίς να μιλάτε και να λέτε τα πάντα...Και η θάλασσα να λαμπυρίζει πιο όμορφη από το πιο καθαρό χρυσάφι του κόσμου. Σκέφτεσαι "προλαβαίνω να ξαναβουτήξω πριν έρθουν οι μεζέδες;" Εκείνος σου φωνάζει καθώς πετάς στην άκρη το πανάλαφρο ρούχο που σε ντύνει "Βρε τρελοκομείο! Θα τα φάω όλα μόνος μου!" κι εσύ γελάς. Και αργότερα πάλι στο δωμάτιο του ξενοδοχείου τα πάντα είναι ευχάριστα δροσερά κι εσύ αναζητάς την αγκαλιά του! Πως γίνεται και κάθε τέτοιο μεσημέρι μυρίζει γάλα καρύδας;;;;
Και τέλος είναι τα βράδυα, νωρίς ακόμα που υπάρχει ακόμα αρκετό φως...Κι εσείς περπατάτε χέρι χέρι στο πλακόστρωτο της πόλης να χαζεύετε τον κόσμο και να φιλοσοφείτε χωρίς τέλος κάτω από την Ακρόπολη! Ή που κάνετε βόλτα με την μηχανή και ο αέρας ανεμίζει και σας ανακατεύει τα μαλλιά...Τα δικά σου δηλαδή γιατί εκείνος τα έχει πάντα κοντά...Τι κι αν πρέπει να φοράς κράνος; Πως θα μυρίσεις τα πάντα γύρω σου...
Έπειτα είναι και το φετινό καλοκαίρι που το περιμένω χρόνια! Αυτό το καλοκαίρι θα πάρω βαθιές ανάσες και θα καταγράψω στα πιο καλά κιτάπια του μυαλού μου τα πάντα! Αυτό το καλοκαίρι θα κρατάς την νεράιδά σου αγκαλιά κι εγώ θα σας χαζεύω στην θάλασσα και θα τρέχω να σας πιτσιλίσω καθώς θα μπαίνετε στο νερό. Θα παίζουμε στην παραλία με τα κουβαδάκια μας και θα γίνουμε πάλι 5 χρονών όταν τα κάστρα που φτιάχναμε ήταν ψηλά σαν τα βουνά και η τάφρος γύρω τους βαθιά σαν την άβυσσο...Σας αγαπώ!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Όταν ξέρεις ποιος είσαι, είσαι ελεύθερος και όταν είσαι ελεύθερος ξέρεις ποιος είσαι... | | | |
|
Μαυρομαντηλού
02-05-2013 @ 17:56 | Έπειτα είναι και το φετινό καλοκαίρι που το περιμένω χρόνια! Αυτό το καλοκαίρι θα πάρω βαθιές ανάσες και θα καταγράψω στα πιο καλά κιτάπια του μυαλού μου τα πάντα! Αυτό το καλοκαίρι θα κρατάς την νεράιδά σου αγκαλιά κι εγώ θα σας χαζεύω στην θάλασσα και θα τρέχω να σας πιτσιλίσω καθώς θα μπαίνετε στο νερό. Θα παίζουμε στην παραλία με τα κουβαδάκια μας και θα γίνουμε πάλι 5 χρονών όταν τα κάστρα που φτιάχναμε ήταν ψηλά σαν τα βουνά και η τάφρος γύρω τους βαθιά σαν την άβυσσο...Σας αγαπώ!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΝΑ ΤΟ ΖΗΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΧ ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
