| |
Η μέρα
Ένα πρωί θυμάμαι
Με μικρές, ευφάνταστες φωτιές κι αδέσποτες, ετοιμοπόλεμες γλώσσες
Ξημέρωνε μηχανικά όπως κάθε μέρα σε χιλιοπερπατημένα μονοπάτια, πλήρη επιστροφών
Ο εχθρός πάντα παρών παρακολουθούσε
Το πριν και το μετά χωρίστηκαν χωρίς μια λέξη
Ήθελα να κλάψω μα είχες τα μάτια σου κλειστά και ντράπηκα
Σήμερα είναι η μέρα, σκέφτηκα, κι ένας κατακλυσμός ξέσπασε πάνω στο κρεβάτι όλη τη μανία των αιώνων
Οι εποχές μπερδεύτηκαν στα πόδια μου κι εγώ αναζητούσα επίμονα τα λουλούδια στο σεντόνι
Δεν πρόλαβα να τα φυλάξω
Καταστράφηκαν κι αυτά όπως κι όλος ο κόσμος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
