| To ρολοι εδειχνε 10 ακριβως.Η Σορελ επρεπε να κινηθει γρηγορα αν ηθελε ακομα να σωσει την ημερα.Το περιστατικο με την Μαρι φανταζε τοσο μακρια.Ειχε παραμεινει στο ιδιο σημειο κοιτωντας τον ζωγραφισμενο τοιχο απο την ωρα που ειχε φυγει.Σκεφτοταν πως ο τροπος με τον οποιο δημιουργηθηκε θα μπορουσε να οδηγησει στην συλληψη μιας νεας διαδικασιας δημιουργιας εργων.Εργων που θα της προσφεραν το πολυποθητο αλκοολ.Αυτο χρειαζοταν η Σορελ.Αλκοολ.Μοναχα αλκοολ και τιποτα αλλο.Το αλκοολ θα την βοηθουσε να ανεχτει
ολα οσα βρισκονταν εκει εξω και αποτελουσαν την κυρια αιτια που την κραταγε τις περισσοτερες ωρες μεσα στην κρυψωνα της.Ενιωθε μεσα της ολα οσα ειχαν συνωμοτησει εναντιων της,ολα αυτα τα κυτταρα και τα οργανα που δεν ελεγαν να σταματησουν την λειτουργια τους.Η Σορελ δεν ειχε καμια επιδραση πανω τους.Ειχαν μετατραπει σε αυτονομες υπαρξεις που την διατηρουσαν στην ζωη και αυτο ηταν που τη ανησυχουσε περισσοτερο.Ειχε προσπαθησει καποτε να ανοιξει μια τεραστια τρυπα ακριβως στο κεντρο του λαιμου της απλα απο περιεργεια για το τι θα συνεβαινε.Μολις το μαχαιρι αγγιξε το δερμα ενιωσε την αφορητη επιθυμια να επισκεφθει τους κηπους του Κεραμεικου.Ηταν η συμμορια της σαρκας αυτη που εμποδισε το ανοιγμα της τρυπας αλλα γνωριζε πως το οινοπνευμα ειχε την δυνατοτητα να διαλυσει αυτη την συσσωρευση κρεατικων και γιαυτο το αγαπουσε.Το ρολοι εδειξε δεκα και τεταρτο και η Σορελ δεν ειχε κουνηθει ουτε εκατοστο απο την αρχικη της θεση.Ακολουθησαν ακριβως οι ιδιες σκεψεις μεχρι τις 10 και μιση και αυτη βρισκοταν ακριβως στο ιδιο σημειο.Το ενα τεταρτο διαδεχοταν το αλλο και λιγο πριν συμπληρωθουν 45 ολοκληρα λεπτα κατα τα οποια αρνιοταν την ζωη αποφασισε να μετακινηθει.Φορεσε το παλτο της,εβαλε σε καθε τσεπη απο ενα μπουκαλι κρασι, και βγηκε εξω.Η βιασυνη της οφειλοταν στο γεγονος πως επρεπε να βρισκοταν στο "Λα Φερεζ" εδω και πεντε λεπτα λογο ενος ραντεβου.Οι δρομοι ηταν γεματοι με καθε λογης ανθρωπους,ανθρωπους απο διαφορετικα μερη και στρωματα αλλα στην πλειοψηφια τους ηταν ολοι ιδιοι,ανθρωποι ζωα τα οποια καποια ανεξηγητη δυναμη τα οδηγουσε κατευθειαν στην σφαγη.Μετα απο λιγο η Σορελ θα εμπαινε στο "Λα Φερεζ",θα καθοταν στην πιο απομακρη γωνια του μπαρ και αμεσως ενα ποτηρι κοκκινο κρασι θα εμφανιζοταν μπροστα της,θα το επινε με μια γουλια και θα εκανε ακριβως το ιδιο με αλλα 4.Συνολο πεντε ποτηρια κρασι.Εαν δεν εμφανιζονταν αυτα τα πεντε ποτηρια διχως η ιδια να αρθρωσει λεξη,θα εβγαζε ενα μπουκαλι απο την τσεπη της αναγκαζοντας τον μπαρμαν να της σερβιρει.Η Σορελ ειχε δημιουργησει μια πολυ ιδιαιτερη σχεση με αυτο το μαγαζι.Δεν πληρωνε ποτε οχι επειδη δεν ειχε χρηματα αλλα επειδη πιστευε πως οφειλε να το κανει καθως ερχοταν εδω τα τελευταια 5 χρονια.Το μερος αυτο ηταν κατι περισσοτερο απο σπιτι της.Χαμηλος φωτισμος,ρυθμοι τζαζ,ομορφες γυναικες και πανω
απο ολα ανθρωποι που ποτε δεν θα σε ενοχλουσαν εκτος και αν επιδιωκες εσυ την επαφη μαζι τους.Με λιγα λογια ολα ηταν οπως επρεπε.Τιποτα περισσοτερο τιποτα λιγοτερο.Στην αλλη ακρη του μπαρ μπορουσες να διακρινεις την Μαρι να ερωτοτροπει με μια μελαχρινη καλλονη.Το σκουρο δερμα της προδιδε την εθνικοτητα της,ηταν μια ισπανιδα σαν ολες τις αλλες εδω στην μοντμαρτη.Μια ισπανιδα που θα σου ανοιγε ευχαριστα τα ποδια της ενω θα σε κοιτουσε μενα λαγνο βλεμμα εναντι ελαχιστης αμοιβης ή ισως και δωρεαν αν της ειχες γυαλισει.Λιγες εβδομαδες αργοτερα η Σορελ θα ερχοταν σε επαφη με την νεαρη ισπανιδα που ακουγε στο ονομα Καμιγια.Ο μπαρμαν εκανε νοημα στην Σορελ πως καποιος την ζητουσε σενα απο τα τραπεζια στην πισω πλευρα του μαγαζιου.Δεν ρωτησε πληροφοριες και σηκωθηκε απο την θεση της.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|