| |
| | Ναι, μάνα |  | | | "... Ποιός ξέρει να μ' ανάψει το κερί, κι αν ξέρει, ποιός μπορεί..." (ε) | | |
Ναι, ναι, ναι
Πάει πια το «όχι», το «ουφ», το «άσε με», το «φύγε»
Σ' όλα θα σου λέω ναι, μάνα
Να ντυθείς καλά, κάνει κρύο έξω – ναι
Μη βγεις χωρίς ομπρέλα – ναι
Πρόσεχε στο δρόμο, τόσα γίνονται – ναι
Σβήσε πια την τηλεόραση, βγάλε τα μαλλιά σου απ' το πρόσωπο,
πάρε και κανένα τηλέφωνο
να δεις τι κάνει αυτή η μάνα σου –
Τι να το κάνω πια το όχι
το ΄λεγα γιατί μεγάλωνα χωρίς να βλέπω πως εσύ γερνούσες
(τυφλώθηκα, φαίνεται, καθώς περνούσε ο καιρός)
Κι εσύ δε μ’ άφηνες να μεγαλώσω, για να μείνεις κι άλλο λίγο νέα
Αριθμοί, μάνα,
Αριθμοί είναι τα χρόνια
και οι χτύποι της καρδιάς
και η ώρα θανάτου
αριθμοί σ’ ένα άπειρο σύμπαν κι εγώ έλεγα όχι
Έλα να φας, θα κρυώσει – όχι
Σκούπισε τα πόδια σου και μην πατάς στο χαλί – όχι
Στάσου να μου πεις δυο κουβέντες, δεν προφταίνεις να ‘ρθεις κι εξαφανίζεσαι –
Ναι, ναι, ναι
Μην κουράζεσαι παιδί μου,
Δε σου ‘χω πει να μην πίνεις καφέδες;
Μη λούζεσαι με κρύο νερό
Κλείσε τα παντζούρια, χτες τα καθάρισα τα τζάμια,
αλλά πού να καταλάβεις, έκανες ποτέ σου καμιά δουλειά εδώ μέσα
όλα απ’ τα χέρια μου περνάνε
Ναι, ναι, ναι
Όλα απ’ τα χέρια σου
κι εγώ απ’ τα χέρια σου, μάνα,
μ’ έπνιξαν τα χάδια σου και δε φίλησα αρκετά τις παλάμες σου που ζάρωσαν
Ψεύτη χρόνε, ποτέ δεν ειδοποιείς πριν τελειώσεις
Ένα διάλειμμα είναι η ζωή, ανάμεσα σε δύο τίποτα
Ένα διάλειμμα για να πούμε «ναι» κι όμως δε λέμε
Το ‘χουμε άχτι να αρνούμαστε, οι άνθρωποι
Κάνε αυτό που σου λέω, άκου και μένα καμιά φορά – ναι
Να σου βάλω να φας – ναι
Στάσου να σου ισιώσω το γιακά, μη φύγεις νηστικό, παιδί μου
Και τηλεφώνησέ μου να ξέρω πως έφτασες, τόσος κόπος είναι πια –
Ναι, ναι, ναι
όλα μου τα όχι ήταν ναι, όλα
Όλα
Έπρεπε πρώτα αυτό να σου ‘χα πει, μα έλεγα πως το 'ξερες
γιατί όλα τα ήξερες
κάθε φορά που, φεύγοντας, ένιωθα την αγάπη σου να μου λογχίζει την πλάτη,
Το ξέρεις, έτσι δεν είναι;
Πες μου ναι...
σ' αγαπάω, μάνα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | "Πώς να σωπάσω μέσα μου την ομορφιά του κόσμου... ο ουρανός δικός μου, η θάλασσα στα μέτρα μου..." | | | |
|
Shinobi
07-05-2013 @ 01:08 | yol=δρόμος;;;
| | MARRTIN
07-05-2013 @ 01:59 | ::rock.:: | | Aris4
07-05-2013 @ 03:51 | διαβαζοντας το, αναρωτιεμαι ποσοι αναγνωρισαν τον εαυτο τους ....
τα φιλια μου .. | | MARGARITA
07-05-2013 @ 10:49 | εξαιρετικό.....με αγγίζει ακόμη το ποίημα σου....μπράβο σου!!!!! | | Ναταλία...
07-05-2013 @ 11:03 | άθε φορά που, φεύγοντας, ένιωθα την αγάπη σου να μου λογχίζει την πλάτη,
Το ξέρεις, έτσι δεν είναι;
Πες μου ναι...
σ' αγαπάω, μάνα.
Με άγγιξε πολύ ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Μαυρομαντηλού
07-05-2013 @ 17:32 | ΤΟ ΞΕΡΕΙ Η ΜΑΝΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::kiss.:: ::kiss.:: ::theos.:: | | Yol
07-05-2013 @ 21:37 | Καλησπέρα στιχάκηδες και χρόνια πολλά :) | | mari-go
19-10-2014 @ 18:52 | Υπέροχο !!!!
Δεν έχω λόγια... μόνο δάκρυα ψυχής .... | | CHЯISTOS P
19-10-2014 @ 19:21 | Με ιδιαίτερο τρόπο αποδίδεις την καλοπροαίρετη -δίχως άλλο -μητρική υπερ προστατευτικότητα, μα και την αντίστοιχη εφηβική αντιδραστικότητα !
"Όλα μου τα όχι ήταν ναι, όλα"
Για σένα : https://www.facebook.com/photo.php?fbid=2274060084692&set=a.1056677810896.10100.1044381829&type=3&theater
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
