| |
| | λιποσαρκο κτηνος |  | | |
καθομασταν στο μπαρ του τζακ...εκανε πολυ ζεστη αν και ηταν νυχτα,και το παραλιακο μπαρακι του τζακ ητα οτι επρεπε...ετσι στεκομασταν εκει...ο μπαρνυ η μπεττυ κι εγω...η μπεττυ για την ακριβεια δεν καθοταν στο μπαρ....ειχε αραξει σε μια αιωρα και κουνιοταν περα δωθε με το δεξι της ποδι να κρεμεται στον αερα και μ ενα περιεργο τροπο φαινοταν να χε αποκοπει απο το υπολοιπο σωμα της...σκεφτηκα οτι κατι παρομοιο θα πρεπε να συμβαινει και με το μυαλο της,πραγμα που δεν θα δυσκλευοσουν να καταλαβεις...ο μπαρνυ ηταν για μια ακομη φορα σκατα...μπαρνυ του λεω χρειαζεσαι κατι να φας...οχι τωρα μπαντι,μου ειπε,τωρα χρειαζομαι μονο μια μπυρα...μια μπυρα τροπος του λεγειν..ο μπαρνυ ειχε ηδη πιει πανω απο εικοσι μπυρες και ειχε να φαει πανω απο εικοσι μερες...απ την αλλη η μπεττυ ειχε ξεχασει να παραγγηλει...φαινοταν ικανοποιημενη με το περα δωθε της...αυτο το κοριτσι μοιαζει να ζει στον παραδεισο...λεω στον μπαρνυ...ναι ισως ειπε,αλλα σιγουρα εχει περασει πρωτα απ την κολαση...γι αυτο και την εχω κοντα μου...υστερα καποιος πλησιασε τον μπαρνυ...ενας κοντος,με κοστουμι και γυαλακια ηταν νομιζω...πλησιασε και ειπε...ειστε ο μπαρνυ σατσμαν ο συγγραφεας...μπα οχι...ειπε ομπαρνυ..μα ναι ειπε ο κοντος με το κοστουμι,εσεις ειστε..εχω διαβασει τις ιστοριες σας...αλλα ξερετε δινετε βαση μονο στη μια πλευρα της ζωης,αγνοειται τη χαρα,την ευτυχια,το θαυμα της υπαρξης...δεν δινω δεκαρα του ειπε ο μπαρνυ...τα θαυματα ειναι για τους χαζους...μα οχι επεμενε ο κοντος τυπος με το κοστουμι,η ζωη ειναι υπεροχη κ.μπαρνυ παντα κρυβεται,στην καθε στιγμη ξερετε ενα θαυμα...εγω ειχα παψει να παρακολουθω τη συζτηση....ενας παραξενος θορυβος μου ειχε κινησει την προσοχη...φαινοταν να ερχοταν απ το βυθο της θαλασσας..ο κοντος με το κοστουμι συνεχιζε να τηγανιζει τ αρχιδια του μπαρνυ που δεν ειχε πια την δυναμη να ριξει ενα δυνατο κροσε...συνεχιζε να του λεει για την αξια του χαμογελου κι ο μπαρνυ αρνιοταν πεισματικα ν ακουσει...κατι κρυβεται του ελεγε ο κοντος τυπος,παντου θαυματα ελεγε...και ξαφνικα το βλεπω να βγαινει απ τη θαλασσα...ηταν το λιποσαρκο κτηνος...ο μπαρνυ δεν ειχε παρει χαμπαρι..θα νομιζε οτι ηταν της φαντασιας του,εκανε ενα νευμα απογοητευσης κι εστρεψε αλλου το βλεμμα του...οσο για την μπεττυ...α η μπεττυ ειχε πιασει ενα μαρκαδορο και μουτζουρωνε τα χερια της χαζογελωντας...το πλασμα αρχισε να βγαινει απ τα θαλασσα,εμοιαζε με κατι σαν γιγαντιαιο χταποδι,σαν αρκουδα και γοριλα μαζι..θα ζυγιζε πανω απο 300 κιλα..ο κοντος τυπος δεν το χε παρει χαμπαρι μαλλον,καθως συνεχιζε να μιλαει για το θαυμα της ζωης...σε λιγο,το λιποσαρκο θαλασσιο κτηνος θα χε πλησιασει στο ενα μετρο...τοτε σηκωσε το πλωκαμι του..κι ο θεε μου...το εχωσε στον κωλο του κοντου τυπου με το κοστουμι....τι διαβολο σκεφτηκα....ο κοντος τυπος πλεον ουρλιαζε απ τον πονο...το λυποσαρκο κτηνος τον σηκωσε στον αερα και με ενα αλμα 10 και πλεον μετρων χωθηκε ξανα στη θαλασσα μαζι με τον κοντο τυπο...ο μπαρνυ μτα απο πεντε λεπτα ειπε...αχ....τι ομορφα...λιγη καλη ησυχια!!!επιτελους...η μπεττυ εντωμεταξυ ειχε πεσει απ την αιωρα...αναθεμα κι αν καταλαβαινε τι εκανε αυτο το κοριτσι....οπως κι να χει,με τα απο λιγο ο κοντος με το κοστουμι ειχε εξαφανηστει,μεσα σε κραυγες και πονους,μαζι με το λιποσαρκο κτηνος....παραγγειλαμε αλλες δυο μπυρες κι επειτα γυρασαμε σπιτι για εναν καλο υπνο...το ειχαμε αναγκη.....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | κάθε λέξη είναι ένας άχρηστος λεκές στη σιωπή και στο τίποτα. | | | |
|
Μπαντινι
10-05-2013 @ 00:47 | http://www.youtube.com/watch?v=d3PauA4eFPw | | KTiNoS
10-05-2013 @ 16:07 | ::clown.:: | | giannis0911
10-05-2013 @ 21:32 | Νομίζω πως η ησυχία του τάφου θα ταιριαζε στο μπαρνυ αλλά προφανώς δεν την επιλεγει για ευνόητους λόγους και περιμένει τον απο μηχανής θεό να τον λυτρώσει απ τ άδικο. Και η ζωή; μα φυσικά..η ζωή, ο αποδιοπομπαίος τράγος.Πάντα.
http://www.youtube.com/watch?v=8N_tupPBtWQ | | Μπαντινι
10-05-2013 @ 21:39 | O MPARNI ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΤΥΠΟ ΕΧΕΙ ΟΝΤΩΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ..ΚΑΙ..ΠΟΙΟΣ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΘΕΟ..ΤΟ ΛΙΠΟΣΑΡΚΟ ΚΤΗΝΟΣ ΤΗΝ ΕΚΑΝΕ... | | giannis0911
10-05-2013 @ 21:56 | Ο μπαρνυ ανακυκλώνεται σε μία ατέρμονη συνεχή περιφορά γύρω απ τον εαυτό του. Οσο κι αν αλλάζουν οι παραστάσεις του παραμένει καρφωμένος στο ίδιο σημείο. Με το καρφί που ο ίδιος καρφωσε. Μέχρι να τον λυτρώσει ο θάνατος απο το μαρτυριο της ζωής, αφού ασυνεπής προς το λόγο του , αδυνατεί να δώσει ένα τέλος στην ακινησία του κάνωντας ένα βήμα . Ωσπου να βρει το κουράγιο, αν δεν τον προλάβει ο θάνατος, θα τον λυτρώνουν πλασματα της φαντασίας του....μα πάντα θα είναι ασυνεπής ρε φίλε...
γιατί αν δεν γουσταρεις, ψόφα ή αλλιώς ζήσε... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
