| |
Όταν ξαπλώνεις κάθε βράδυ στο πλευρό μου
Σκέφτομαι πόσο τυχερός είμαι αλήθεια
Και νοιώθω την καρδιά σου να δονείται στον ρυθμό μου
Και είμαι σίγουρος, δεν είναι από συνήθεια
Στέκομαι σιωπηλά, σε βλέπω που κοιμάσαι
Όπως κοιτάζουν οι γλάροι τα καράβια
Και νοσταλγούν ταξίδια, που αργότερα θυμάσαι
Όταν γεμίζουν με χρώμα των στιγμών σου την ανταύγια
Γελούν οι ήχοι της νυχτιάς και μεγαλώνουν
Αφρούς και κύμματα το δωμάτιο γεμίζει
Τα δυό κορμιά μας γίνονται ένα κι ενώνουν
Ένας πόθος στεναγμός μας πλυμμηρίζει
Πίνει κρασί η μέρα και αργεί να ξημερώσει
Χορεύει η νύχτα στου πόθου τα σεντόνια
Πίσω απ΄τα μάτια μου, η ματιά σου θα φορτώσει
Ζητάει ακόμα μια φορά, που θα κρατήσει αιώνια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
