Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | ΕΛΙΖΩ ΝΑ ΡΘΕΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣΤΕ ΞΑΝΑ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΔΥΝΑΤΗ ΜΕΣΑ ΑΠ ΤΗ ΣΤΑΧΤΗ ΝΑ ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ. Κ.ΧΙΟΝΗΣ | |
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | ΜΟΥ ΤΕΡΙΑΖΕΙ ΑΠΟΛΙΤΑ. Χριστίνα Π. | |
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | πολυ ομορφο.....απολυτα σινεσθιματικο και απλο.....να ξερεις απλα πως ο πονος του χορισμου ειναι παντα το εισιτιριο για την επομενι στασι και ευχομε να ειναι καλιτερι....ΚΟΣΤΑΣ71 | |
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Συμφωνώ με τον Kosta 71 και θα συμπληρώσω πως τελικά..."...ότι αξίζει πονάει και είναι δύσκολο..." όπως λένε και οι φίλτατοι Πυξ Λαξ...Εσύ να το παλέψεις έτσι ώστε όποιο και να είναι το αποτέλεσμα (έυχομαι το πολυπόθητο) θα τα έχεις καλά με τον εαυτό σου....Millie | |
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Ευχαριστώ παιδιά να είστε καλά μόνο που δεν χωρίσαμε (δόξα στον Ύψιστο (και εύχομαι αυτό να μη γίνει ποτέ)) απλά είμαστε μακριά ο ένας από το άλλον. (Θεσσαλονίκη Κύπρο) NiNa | |
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Καλέ? Γιατί μας παραπαλνείς έτσι? ...Αλλά στο συγχωρώ...αφού είσαστε ΜΑΖΙ μπορείτε να το παλέψετε και να βρείτε λύσεις....Millie | |
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Υ.Γ. ...παραπλανείς....απλή διόρθωση στο απο πάνω...Millie | |
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Σας παραπλάνησα ε; Απολογούμαι πραγματικά απλά αυτά ήταν τα συναισθήματα που μου προκαλεί η απόσταση που έχουμε μεταξύ μας και εκείνη τη μέρα τα έβγαλα σε ένα κομματάκι χαρτί... NiNa (Sorry Millie) | |
Ανώνυμο σχόλιο
28-08-2004 | panta panemorfh... mou leipeis... egw... | |
 |
